Antygona jest tytułową bohaterką tragedii starożytnego dramaturga Sofoklesa. Przyszła ona na świat jako dziecko Edypa i Jokasty. Związek jej rodziców miał charakter kazirodczy, gdyż byli oni dla siebie synem i matką. Antygona miał jeszcze siostrę Ismenę oraz dwójkę braci: Eteoklesa oraz Polinejkesa.
Tym, co od razu rzuca się w oczy w postaci Antygony, jest siła jej charakteru. Niewielu bowiem ludzi byłoby w stanie przeciwstawić się zarządzeniu władz tak, jak to zrobiła nasza bohaterka. Gdy dowiedziała się, że Kreon wydał edykt, w którym zabraniał sprawiania pochówku Polinejkesowi, ona nie wahała się złamać go, a zrobiła to w imię praw boskich, nakazujących traktowanie ciała ludzkiego z odpowiednim szacunkiem. Pokazuje to nam również, że była osobą niezwykle głęboko wierzącą, co, być może, było źródłem jej wewnętrznej siły.
Innymi cechami jej charakteru były również wierność swym przekonaniom oraz odwaga ich bronienia. Gdy stanęła przed srogim obliczem Kreona, nie próbowała kluczyć, zaprzeczać, ale śmiało wyznała, że to właśnie ona sprawiła Polinejkesowi pogrzeb godny człowieka, po czym wyłuszczyła powody swego takiego a ni innego postępowania. Podczas swej dyskusji z Kronem ani razu nie okazała również lęku przed śmiercią, jakkolwiek należy zauważyć, że gdy usłyszała wyrok skazujący zwątpiła nieco w swą nieprzejednaną postawę, szybko jednak pozbyła się swych wątpliwości.
Antygona kochała również swoją rodzinę, o czym świadczy jej poświęcenie dla Polinekesa, ale również troska o to, aby Kreon nie ukarał również jej siostry Ismeny, która wszakże nie miała nic wspólnego z jej postępkiem.
Antygona to postać literacka, która może fascynować, a jednoczenie inspirować do bycia wiernym swym przekonaniom i ideałom.
