Ramy czasowe Antyku to przełom IX i VIII wieku przed naszą erą (wtedy powstały eposy Homera) i zamykająca antyk data roku 476, w który, nastąpił kres Cesarstwa Zachodniorzymskiego.
W epoce starożytnej powstały takie dzieła, jak "Iliada" i "Odyseja" Homera, "Eneida" Wergiliusza, tragedie Sofoklesa (,,Antygona", "Król Edyp") i Ajschylosa (,,Prometeusz skowany", "Oresteja"), komedie Arystofanesa (,, Żaby i myszy").
Rozwinęła się także liryka, w okresie starożytnym tworzyli tacy greccy poeci, jak: Tyrtajos (poezja patriotyczna - poezja tyrtejska), Safona (poezja miłosna), Anakreont (poezja biesiadna, erotyki - anakreontyk), a także żyjący w I w. p.n.e., wybitny rzymski poeta, Horacy (autor satyr i pieśni, zwanych inaczej odami). Kluczowe dla epoki starożytnej było znaczenie religii, w której panował politeizm, a wierzenia opierały się na legendach i historiach o przedstawionych w sposób antropomorficzny bóstwach. Mity ułatwiały starożytnym zrozumienie otaczającego ich świata, Niemal każdy element rzeczywistości miał przyporządkowane sobie opiekuńcze bóstwo. Bogowie byli przedstawiani w mitach na wzór ludzi, tak samo jak oni kochali, złościli się i zazdrościli.
W okresie starożytnym powstały księgi Biblii. Stary Testament (46 ksiąg) powstawał pomiędzy XIII i I w. p.n.e., a Nowy Testament został spisany w I w. n.e.
