Rzymianie zwykli wywodzić swoje pochodzenie od legendarnego bohatera Eneasza, ocalałego potomka trojańskiego rodu królewskiego. Założenie miasta Rzymu wiązano natomiast z legendą o Romulusie - syn Marsa - boga wojny, który zabił swojego brata - bliźniaka i zdobył władzę.
Badania historyczno-archeologiczne wskazują, iż miasto było na początku kolonią złożoną z kilku osad położonych na rzymskich wzgórzach. Stopniowo rozrastało się ono tak, by w końcu osiągnąć ogromne znaczenie jako największe ówczesne imperium, kontrolujące obszary Morza Śródziemnego.
Te przemiany państwowe wpływały oczywiście na codzienne życie mieszkańców Rzymu. Podboje militarne i terytorialne prowadziły do wzrostu bogactwa Rzymian. Kwitła wymiana handlowa, kupcy z najdalszych ziem przywozili nieznane wcześniej towary w zamian zabierając rzymskie wyroby. Szczególne znaczenie miał bursztyn - towar niezwykle pożądany, po który wyprawiano się nad Bałtyk. Rozwój handlu wymuszał także rozbudowę sieci dróg - Rzymianie słynęli jako mistrzowie w ich budowie, tworząc także niezwykłe trwałe mosty i tunele, bez których niemożliwe byłoby tworzenie sprawnej infrastruktury w terenach górzystych i poprzecinanych, często bardzo potężnymi, rzekami. Najważniejszą z nich był oczywiście Tybr, dzielący Rzym na dwie strony - prawo- i lewobrzeżną. Podstawowym budulcem było początkowo drewno, potem przede wszystkim kamień. Z tego ostatniego budowano także akwedukty - czyli sieci konstrukcyjne doprowadzające wodę do miasta. Odpowiadają im dzisiejsze sieci wodociągowe
Do dziś słynne są także rzymskie termy - rozbudowane publiczne łaźnie, mieszczące baseny z wodą o różnej temperaturze, a także sale do ćwiczeń, różnych gier oraz, co interesujące, biblioteki.
Z biegiem czasu, gdy zaludnienie w Rzymie wzrastało powstał problem mieszkań dla wciąż powiększającej się rzeszy najuboższych, radzono sobie z nim, budując coraz wyższe budynki - cesarze próbowali temu zapobiec wydając nawet specjalne dekrety.
Rzymianie byli znani nie tylko ze swoich umiejętności technicznych i rozwoju rzemiosła, ale także dokonań w dziedzinie jurystycznej. Do dziś prawo rzymskie jest obowiązkowym przedmiotem studiów prawniczych. Zostało ono skodyfikowane już w połowie V wieku p.n.e. jako tzw. Prawo XII tablic, nazywane także Kodeksem Justyniana. Tekst praw zapisany został na dwunastu tablicach z brązu, stając się punktem odniesienia dla kolejnych kodyfikacji prawnych. Także podstawowe zasady, ustalone przez rzymskich jurystów okazują się nie tracić na aktualności. Podstawowym organem wykonawczym w Rzymie był natomiast senat. Był on radą złożoną z urzędników.
