Biblia to nie tylko święta dla chrześcijan (i w części - dla żydów) księga. Przede wszystkim, w połączeniu ze starożytnymi mitologiami, zwłaszcza grecką, tworzy kanon kulturalny zachodniej cywilizacji. Także kultura islamu czy wszelkie nieortodoksyjne kulty opierające się na niektórych tekstach biblijnych czerpią z niej wiele. Podstawą większości systemów prawnych świata jest natomiast Dekalog.
Od zawsze Pismo Święte stanowiło dla artystów wszelkich dziedzin sztuki oraz literatów nieprzebrane wręcz źródło motywów, inspiracji i odwołań. Dla każdego człowieka, niekoniecznie parającego się twórczością artystyczną, stanowi Biblia skarbnicę postaw, wzorów postępowania, wzorców osobowych, symboli czy odniesień o charakterze metafizycznym. Praktycznie każdy bardziej znany pisarz czy artysta malarz sięgnął przynajmniej raz po biblijny wątek lub symbol. Także kultura wyrastająca z chrześcijaństwa pozostawiła w codziennym, kolokwialnym języku liczne odniesienia. Za przykład niech posłużą wyrażenia: "zakazany owoc", "sodoma i gomora", "salomonowy wyrok", "hiobowe wieści", "umywam ręce" oraz wiele, wiele innych.
Liczni twórcy literatury nie poprzestawali na tematyce zaczerpniętej z Pisma Świętego, lecz zapożyczali i przerabiali jego styl i język. W wyniku określonych zabiegów ich dzieła naśladowały (w sposób mniej lub bardziej udany) typową dla Biblii formę wypowiedzi. Na ogół wyróżnia się cztery typy biblijnej stylizacji językowej:
- pastisz - precyzyjne naśladownictwo stylu zwykle łączące się z archaizacją,
- parafraza - swobodna przeróbka zachowująca jednak wyraźne własności gatunku,
- trawestacja - naśladownictwo znacząco obniżające styl,
- parodia - kontrastująca zapożyczony wysoki styl z niskim tematem, ośmieszająca dzieło.
Nie wolno również nie docenić znaczenia przekładów Biblii dla rozwoju poszczególnych języków europejskich. Takie tłumaczenia stawały się na wiele lat najszerzej dostępnym odnośnikiem poprawności języka, a dzisiejszym badaczom dostarczają wielu materiałów do opisu rozwoju danego języka. Działało to także w drugą stronę - tłumacze musieli dokładnie opracować i w razie potrzeby rozbudować dostępne tworzywo.
Biblia a sztuki plastyczne.
- dzieła Michała Anioła (M. Buonarotti) - "Mojżesz", "Dawid", "Madonna na schodach", "Madonna z Brugi", "Święta rodzina", "Stworzenie Adama" czy wreszcie najwspanialszy "Sąd ostateczny".
- dzieła Leonarda da Vinci - "Św. Jan Chrzciciel" i najsłynniejsza "Ostatnia wieczerza".
- Rafael Santi - "Madonna w zieleni", "Madonna del Granduca", "Madonna sykstyńska", "Madonna della Sedia".
- Roger van der Weyden - "Zwiastowanie".
- C. Slater - "Popiersie Chrystusa".
- Antoni Brodowski - "Gniew Saula na Dawida".
- Quentini Massys - "Madonna z dzieciątkiem i barankiem".
- A. Pazzo - "Apoteoza św. Ignacego".
- Caravaggio - "Nawrócenie św. Pawła".
- Albrecht Dürer - "Czterech jeźdźców Apokalipsy".
- M. Nithardt - "Ukrzyżowanie".
- Giovanni Bellini - "Madonna z dzieciątkiem".
- Andriej Rublow - "Święta trójca".
- Simone Martini - "Zwiastowanie", "Chrystus niosący krzyż".
- K. Witz - "Ukrzyżowanie".
- Bartolomé Esteban Murillo - "Narodziny dzieciątka".
- F. Cossa - "Zwiastowanie Marii".
- M. F. Brojof - "Statua św. Jana Nepomucena".
- C. de Coter - ołtarz "Ukrzyżowanie".
- Wit Stwosz - ołtarz w kościele Mariackim w Krakowie.
- Bazylika św. Piotra - całość architektoniczna i pojedyncze dzieła sztuki
- "Madonna z dzieciątkiem"
- "Ucieczka do Egiptu"
- "Wizja św. Hieronima"
- "Adam i Ewa"
- "Samson odpierający Filistynów"
- "Dobry pasterz"
- "Nawiedzenie Elżbiety"
- "Bóg i Adam"
Biblia a literatura.
- "Bogurodzica".
- Jan Kochanowski - "Treny", tłumaczenie "Psalmów" jako "Psałterz Dawidów", "Pieśni".
- Mikołaj Sęp - Szarzyński - "O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem".
- Piotr Skarga - "Kazania sejmowe".
- Daniel Naborowski - wiersze, między innymi "Marność" i "Krótkość żywota".
- Adam Mickiewicz - "Księgi pielgrzymstwa polskiego", "Księgi narodu polskiego".
- Henryk Sienkiewicz - "Quo vadis".
- Jan Kasprowicz - "Hymny".
- Zygmunt Krasiński - "Nie - Boska komedia".
- Tadeusz Konwicki - "Mała Apokalipsa".
- Czesław Miłosz - "Piosenka o końcu świata" i tłumaczenie "Psalmów".
Oraz wybrane z literatury zagranicznej:
- Dante Alighieri - "Boska Komedia".
- Mark Twain - "Pamiętniki Adama i Ewy".
- Michaił Bułhakow - "Mistrz i Małgorzata".
- John Steinbeck - "Na wschód od Edenu".
- Lew Tołstoj - "Zmartwychwstanie".
Biblia a muzyka.
- Mikołaj Gomółka - muzyka do "Psalmów" oraz do ich tłumaczenia "Psałterz Dawidów" autorstwa Jana Kochanowskiego.
- Krzysztof Penderecki - "Stabat Mater", "Pasja według świętego Łukasza", hymn "Te Deum laudamus".
- Franz Schubert - "Ave Maria"
