Za jedno z najbardziej znamienitych wydarzeń współczesnych dziejów Polski uchodzą tzw. "obrady Okrągłego Stołu", które przebiegały w okresie od 6 lutego do 5 kwietnia 1989 roku. Był to czas, kiedy system monopartyjny z supremacją polityczną ugrupowania komunistycznego w Polsce chylił się ku upadkowi. Reprezentanci władzy, jak na przykład tamtejszy minister Czesław Kiszczak, a także ugrupowania opozycyjne, powiązane z aktywnie działającym związkiem zawodowym o nazwie ,,Solidarność", a przede wszystkim stoczniowiec - Lech Wałęsa,podjęli decyzję o wszczęciu rokowań, aby w ich następstwie doprowadzić do zapoczątkowania przeobrażeń ustrojowych, politycznych oraz gospodarczych w Polsce. Rozmowy owe określono mianem "obrad Okrągłego Stołu", co miało stać się symbolem równości dwóch obozów i szczerej woli dotarcia do konsensusu. Udział wzięło w nich kilkaset reprezentantów strony rządowej i tyleż samo obozu opozycyjnego. W czasie trwania obrad, zaakceptowano długą listę zasadniczych przeobrażeń i modyfikacji w różnych dziedzinach życia w na nowo odradzającym się kraju. Przyjęto, iż zapanuje powszechna wolność tworzenia i funkcjonowania ugrupowań politycznych oraz związków zawodowych, wolność słowa - ograniczenie, bądź też całkowite zniesienie cenzury, wybór rządzących na drodze demokratycznej, swobodne działanie wolnego rynku i egalitaryzm własności państwa i prywaty. Obradujący osiągnęli porozumienie także w takiej kwestii, iż powołane będą nowe instytucje władzy państwowej-w postaci senatu i prezydenta, a także to, że będą miały miejsce po części wolne wybory parlamentarne. W zestawieniu z dotychczasowym ustrojem państwowym, były to zatem modyfikacje fundamentalne, a co więcej, osiągnięte na drodze bezkrwawej i pokojowej. Obrady sfinalizowano zawartym w dniu 5 kwietnia 1989 roku, porozumieniem, określanym mianem "porozumienia Okrągłego Stołu".
Owe symboliczne "zakopanie toporu wojennego" sprawiło, iż możliwe stała się wiktoria opozycji, powiązanej z NSZZ "Solidarność," podczas wyborów w dniu 4 czerwca 1989 roku, a także dojście do dzierżenia przez opozycjonistów władzy oraz utworzenie pierwszej w powojennej Polsce, niezwiązanej z komunizmem Rady Ministrów, której prezesem został Tadeusz Mazowiecki. Stanowiło to o akceleracji dalszych transformacji ustrojowych i gospodarczych w naszym kraju, który uzyskał statut autonomicznego państwa demokratycznego z funkcjonującymi mechanizmami gospodarki rynkowej. Wbrew najróżniejszym ocenom i sądom, jakie dziś wyraża się o "obradach Okrągłego Stołu", niezaprzeczalne jest ich realny wkład i odgrywana rola w osiągnięciu istotnych transformacji w naszym zniszczonym komunizmem państwie.
