W Polsce za czasów panowania Augusta III doszło do kryzysu państwa, co wykorzystywały mocarstwa. Co prawda różniły się one między sobą polityką ekspansyjną, ale w Polsce miały wspólne interesy, a ciągły kryzys był im wręcz na rękę.
W Polce miał więc zostać zachowany status quo. Na polską politykę miały wpływ Rosja i Prusy oraz Austria i Francja, które były gwarantem utrzymania stabilności w położeniu Polski. Dzięki zachowanej równowadze, w państwie nikt nie był w stanie naruszyć statusu qwo. To umacniało jeszcze bardziej konflikty między szlachtą a magnaterią. Za czasów Augusta III powstało określenie, że "Polska nierządem stoi".
Król obawiał się ograniczenia szlacheckich przywilejów, ale chciał również zreformować administrację. Jednak żadne z jego działań nie było skierowane przeciwko Rosi, gdyż król starał się być jej posłusznym. Rosja domagała się bowiem spokoju w Polsce, ponieważ przygotowywała się do działań w Skandynawii. By zapewnić sobie spokój Rosja utworzyła w Rzeczpospolitej prorosyjską organizację, która popierałaby i reprezentowała Rosję w Polsce oraz zabiegała o odzyskanie utraconych podczas elekcji August III wpływów. Wśród członków tej organizacji znaleźli się m.in. Czartoryski, Poniatowski, Andrzej Załuski. Ta familijna prorosyjska organizacja miała także zapobiec zwiększeniu liczby żołnierzy w wojsku.
Natomiast Prusy prowadziły w Polsce odmienną politykę. Uważali, że w działaniach ogranicza ich Rosja, a możliwości ich polityki zostały zawarte w traktatach z 1740r. i 1743r. Prusy domagały się zachowani statusu quo, liberum veto i wolnej elekcji. Chcieli także wspólnie działać w obronie innowierców.
Francja tymczasem nie miała większej możliwości oddziaływania w Rzeczpospolitej, gdyż utraciła ją po wycofaniu się z wojny. Starała się jednak walczyć o swoje interesy poprzez wprowadzanie chaosu.
Zarówno Prusy jak i Francja dążyły do ciągłego zrywania sejmu i sejmików, co prowadziło do nieustannych konfliktów między ugrupowaniem Potockich i Familią. Trudo było więc stworzyć jedną silną partię o jednolitych poglądach. Niemożliwe było także opracowanie programu reform, które poparłaby większość.
W latach 40-tych XVIII w. Familia przekształciła się w partię dworską orz zaczęła zabiegać o wprowadzenie reform. Prawie jej się to udało podczas sejmu w Grodnie w 1744r.
