15 sierpnia 1769 roku w miejscowości Ajaccio na Korsyce urodził się Napoleon Bonaparte. Od 1793 roku służył w armii rewolucyjnej. Wyróżnił się podczas oblężenia Tulonu w 1793 roku i został generałem. Jednak usunięto go z armii, ponieważ był związany z jakobinami. Do służby powrócił dopiero w czasach Dyrektoriatu.

Kampania włoska 1796-1797

W kwietniu 1796 roku Napoleon wyruszył do Włoch. Odniósł tam wiele zwycięstw nad Austriakami, dokonał podboju Lombardii. W czerwcu 1797 roku Francuzi zajęli Republikę Wenecką. Traktat pokojowy został zawarty 17 października 1797 roku w Campo Formio. Na jego mocy Austria zrzekła się Lombardii, Belgii, posiadłości Rzeszy na zachód od Renu. Utworzona zostaje Republika Cisalpińska, zależna od Francji.

Kampania egipska 1798-1799

W 1798 roku Napoleon rozpoczął wyprawę do Egiptu. Zajęte zostają Aleksandria oraz Kair. Francuska flota zostaje jednak zniszczona przez Anglików pod Abukirem (1798). Sytuacja wewnętrzna we Francji pogarsza się i Bonaparte postanawia wrócić do ojczyzny, aby przejąć władzę.

Przejęcie władzy

Napoleon dokonał zamachu stanu - był to tzw. przewrót 18 brumaire'a VIII roku republiki (9 listopad 1799 rok). Dyrektoriat przestał istnieć, ponadto rozwiązano Radę Pięciuset. Od tego momentu do 1804 roku trwały rządy konsularne. Napoleon ogłosił się pierwszym konsulem.

Już w 1800 roku rozpoczęła się druga wyprawa Napoleona do Włoch. Francuzi odnieśli zwycięstwa nad Austriakami w bitwach pod Marengo (1800 rok) oraz pod Hohenlinden (1800 rok). W efekcie 9 lutego 1801 roku podpisany zostaje w Luneville pokój z Austrią. Jest to potwierdzenie traktatu z Campo Formio. Porozumienie z Anglią zawarto 27 marca 1802 roku w Amiens. Francja odzyskała niemal wszystkie posiadłości zamorskie.

Napoleon cesarzem

W 1802 roku Bonaparte został dożywotnim konsulem. 18 maja 1804 roku Senat proklamował go "cesarzem Francuzów". Uroczysta koronacja odbyła się 2 grudnia 1804 roku w katedrze Notre Dame w Paryżu. Koronatem był papież Pius VII, ale koronę na głowę Napoleon sam sobie założył.

W następnym roku musiał walczyć z III koalicją antyfrancuską (Anglia, Austria, Królestwo Neapolitańskie, Rosja, Szwecja). Francuzi odnieśli zwycięstwa pod Ulm (październik 1805 rok) oraz Austerlitz (2 grudzień 1805 rok). Później - 26 grudnia 1805 roku - zawarto pokój w Preszburgu (Bratysławie). Kolejną bardzo ważną decyzją Napoleona było utworzenie Związku Reńskiego (12 lipiec 1806 roku), składającego się z 14 niemieckich państw.

Księstwo Warszawskie

W 1806 roku Prusy zażądały rozwiązania Związku Reńskiego. Napoleon nie chciał się na to zgodzić i 14 października 1806 roku pokonał armie pruską w bitwach pod Jeną i Auerstadt. Już w 1807 roku wspólne siły prusko-rosyjskie zostały rozbite pod Iławą i Frydlandem.

W Tylży zawarto pokój francusko-rosyjski (7 lipiec 1807) oraz francusko-pruski (9 lipiec 1807). Wtedy Napoleon utworzył Księstwo Warszawskie. Składało się z ziem zagarniętych przez Prusy w drugim i trzecim rozbiorze Polski.

W 1808 roku Bonaparte usunął z hiszpańskiego tronu Burbonów. Władzę w Hiszpanii przejął brat Napoleona - Józef. Wydarzenie to doprowadziło do rozpoczęcia wielkiego powstania antyfrancuskiego. Konflikt trwał aż do 1814 roku.

W 1809 roku doszło do kolejnego konfliktu z Austrią. W bitwie pod Wagram wojska austriackie zostają rozgromione. Ostatecznie pokój podpisano w Schönbrunn w październiku 1809 roku. Wtedy Obszar Księstwa Warszawskiego został powiększony o ziemie trzeciego zaboru austriackiego.

Wyprawa na Rosję

Już w 1811 roku stosunki francusko-rosyjskie zaostrzają się. W czerwcu 1812 roku Bonaparte ze swoim wojskiem wyrusza do Rosji. We wrześniu po bitwie pod Borodino zdobył Moskwę. Wkrótce rozpoczął się jednak odwrót wojsk Napoleona. W 1813 roku powstała VI koalicja antyfrancuska. W październiku 1813 roku rozegrana została pod Lipskiem tzw. bitwa narodów. Wojska francuskie zostały rozbite. W marcu 1814 roku Paryż zdobyły siły sprzymierzone. 6 kwietnia 1814 roku Napoleon abdykował i zesłano go na wyspę Elba. Zachował dożywotni tytuł cesarza.

Sto dni Napoleona

Bonaparte podjął próbę odzyskania władzy (tzw. sto dni Napoleona). 1 marca 1815 roku opuścił Elbę, a już 20 marca wkraczał do Paryża na czele wielotysięcznej armii. Decydująca okazała się bitwa pod Waterloo w dniu 18 czerwca 1815 roku. Wtedy armia francuska została pokonana przez siły angielsko-pruskie. Bonaparte został zesłany na Wyspę Świętej Heleny. Tam też 5 maja 1821 roku zmarł.