1. Kolonia - w epoce starożytnej, pojęcie określające rodzaj osadnictwa. W antycznej Grecji koloniami określano osady tworzone przez greckie państwa-miasta na obszarach zamieszkałych przez inne plemiona. Greckie kolonie zyskiwały polityczną niezależność, ale zachowywały bardzo silne powiązania ekonomiczne i handlowe ze swoimi miastami założycielskimi, czyli z metropoliami. Najbardziej dynamiczny ruch kolonizacyjny odbywał się w latach 750 - 600 p.n.e., w czasach tzw. Wielkiej Kolonizacji Greckiej, która objęła swoim zasięgiem: południową Italię wraz z Sycylią, rejon basenu Morza Czarnego, a także północno-wschodnie wybrzeża kontynentu afrykańskiego.
2. Alfabet - uporządkowany zestaw liter, będących graficznymi symbolami głosek używanych w danym języku. Nazwa wywodzi się od dwóch początkowych liter greckiego alfabetu: alfa i beta. Polski alfabet jest zmodyfikowanym dla naszych potrzeb alfabetem łacińskim.
3. Fenicja - w czasach starożytnych kraina na wschodnich wybrzeżach Morza Śródziemnego, położona na terenach dzisiejszego Libanu i zachodniej Syrii.
4. Pieniądze - ogólnie przyjęty na mocy prawa albo zwyczaju środek regulowania należności, mający znaczenie powszechnego ekwiwalentu. Pieniądze pojawiły się jako alternatywa w procesach transakcji wtedy, kiedy wymiana nabrała charakteru masowej powtarzalności, systematyczności, a zatem w czasach przechodzenia z gospodarki naturalnej w stronę towarowej.
