Bolesław I Chrobry - pierwszy koronowany król Polski. Rządy objął już w roku 992, lecz jego   koronacja odbyła się 18 kwietnia  1025 roku w Gnieźnie. 

Bolesław I Chrobry urodził się w roku 967, a zmarł 17 czerwca 1025 roku. Królem był więc bardzo krótko, bo zaledwie ponad 2 miesiące. Chrobry był synem swojego poprzednika - księcia Mieszka I oraz jego żony Dobrawy - czeskiej księżniczki. 

Za czasów jego panowania miał miejsce jeden z ważniejszych wydarzeń w życiorysie Bolesława I Chrobrego. Był to przyjazd ówczesnego cesarza Niemiec - Ottona III do Gniezna. Cesarz przybył do Gniezna by zobaczyć i pomodlić się przy grobie św. Wojciecha - pierwszego polskiego męczennika, a także po to, aby spotkać  się z Bolesławem. Celem tego spotkania było uzyskanie przychylności i poparcia ( jeszcze wtedy ) księcia do utworzenia zachodniego cesarstwa. Jedną z najistotniejszych rzeczy ich spotkania było to, że Otton III podarował Bolesławowi I Chrobremu: 

  • kopię Włóczni św. Maurycego
  • gwóźdź z Krzyża Pańskiego 

A także to, że cesarz Niemiec włożył na głowę Bolesława koronę. Oznaczało to, że Otton III potraktował Bolesława I Chrobrego jak króla. 

Natomiast Bolesław obdarował Ottona: 

  • ramieniem św. Wojciecha
  • 300 opancerzonymi żołnierzami 

Wydarzenie to - przyjazd Ottona III do Gniezna nazywamy zjazdem gnieźnieńskim. Miało miejsce w 1000 roku.