Imperium Romanum - państwo o dużym obszarze, a przecież sprawnie rządzone (stosunkowo) małym kosztem, było państwem wyjątkowo stabilnym, w którym obywatele, choć tak wielu ich było i tak byli od siebie różni, przyjmowali rozkazy płynące z Rzymu bez poważniejszych protestów. W tym ukazany jest wielki fenomen cesarstwa rzymskiego.
Twórcą tego sukcesu był Gajusz Juliusz Cezar Oktawian, zwany najczęściej Augustem. W chwili rozpoczynania swej politycznej kariery był osiemnastolatkiem. Walka o tron zajęła mu kolejne 14 trudnych lat i dopiero po jej zakończeniu mógł przystąpić do tworzenia nowego systemu sprawowania władzy, wspartego na rozlicznych uzgodnieniach. Jego następcy wiele zmieniali w funkcjonowaniu władzy. Nie spowodowało to jednak naruszenia fundamentów systemu politycznego i społecznego ustanowionego przez Augusta. Wojny domowe, które były krwawe i niszczące, ułatwiły mu zadanie, gdyż ludzie chcieli pokoju za wszelką cenę. Pragnienie pokoju i podziw dla dzieła politycznego Augusta powodowały, że interesowali się nim najwięksi twórcy literatury łacińskiej, a m.in. Wergiliusz. Służyli w ten sposób swymi piórami cesarskiej propagandzie.
