Plemiona słowiańskie zamieszkiwały obszar środkowej i wschodniej Europy. Ich kolebką były tereny znajdujące się między Wisła i Odrą. Słowianie stopniowo jednak zwiększali obszar swojego zamieszkania. Wśród plemion słowiańskich można wyróżnić trzy główne grupy według miejsca ich pobytu. Byli to: Słowianie wschodni obejmujący plemiona ruskie, Słowianie zachodni-plemiona czeskie, słowackie, polskie, łużyckie i morawskie, a także Słowianie południowi składający się z plemion serbskich, chorwackich i słoweńskich.

Jeżeli chodzi o religię plemion słowiańskich, to odwoływali się oni do sił natury. Wyrazem tego było oddawanie czci np. drzewom lub górom. Słowianie natomiast nie budowali żadnych świątyń czy miejsc kultu. Ciała zmarłych była palone, a uzyskane prochy były następnie umieszczane w kurhanach na cmentarzach. Plemiona słowiańskie wierzyły w wielu bogów. Perun uznawany był za boga błyskawic, a Swarożyc za boga słońca. Każde plemię miała również swojego opiekuna, czego przykładem jest Światowid. W panteonie bogów zasiadały także rusałki, które miały jednak mniejszą rolę. Słowianie wierzyli w czary, w magię a także w pozytywną moc amuletów.

Rodzina tworzyła podstawową grupę u Słowian. Kilka rodzin, które zamieszkiwały to samo terytorium, tworzyły wspólnotę zwaną opolem. Natomiast opola, które znajdowały się na terenach oddzielonych od siebie naturalnymi granicami, składały się na plemię. W Polsce do takich plemion zaliczano np. Wiślan, Polan, Goplan i Bobrzan. Władzę w opolu sprawował wiec plemienny, a w razie niebezpieczeństwa-książę lub wojewoda. Jednak stopniowo wodzowie chcieli sprawować władzę nad coraz większą liczbą wspólnot, co w rezultacie zaowocowało łączeniem się poszczególnych plemion w większe wspólnoty.

Państwo Wielkomorawskie było największym słowiańskim państwem. Zostało ono utworzone w oparciu o państwo Samona. W wyniku jego rozpadu powstały państwa: czeskie, bułgarskie i ruskie.

Tereny dzisiejszej Polski zamieszkiwało wiele plemion, z czego największym było plemię Wiślan, które zajmowało tereny górnej Wisły. Wśród pozostałych plemion wyróżnić można: Polan zamieszkujących tereny nad Wartą, plemiona śląskie, Mazowszan z terenów środkowej Wisły, plemiona pomorskie oraz Lędzian z nad Sanu i Wieprzu. Stopniowo następowało łączenie się poszczególnych plemion. Jednak największe sukcesy na tym polu odnieśli Polanie. Za pierwszego władcę Polan uznaje się Mieszka. W Polsce istnieje legenda, która mówi, że przed Mieszkiem rządził Wielkopolską król Popiel, natomiast po nim Siemowit, Leszek i Siemomysł (synowie Piasta).