- Corona Regni Poloniae, czyli Korona Królestwa Polskiego była to doktryna polityczno - prawna, która oddzielała pojęcie władcy od niezbywalnych uprawnień monarchii. Państwo stawało się osobą prawną. Doktryna zakładała jedność i niezbywalność terytorium Królestwa, które rozumiane było szerzej niż aktualne granice polityczne państwa. W koncepcji tej władca nie był właścicielem państwa (jak w monarchii patrymonialnej) tylko królem, którego uprawnienia nie wynikały z dziedziczenia, lecz z faktu sprawowania godności królewskiej. Był on zobowiązany do przestrzegania praw korony i zachowania całości powierzonego mu Królestwa. Koncepcja ta pojawiła się po raz pierwszy w dokumentach Kazimierza Wielkiego. Wiekszą popularność zyskała za panowania jego następców.
- duże znaczenie w państwie posiadała rada królewska, która pełniła wobec króla funkcje doradcze. W jej skład wchodzili najwyżsi urzędnicy państwowi z kasztelanem krakowskim na czele. Brali w niej udział również biskupi.
- Kazimierz Wielki wprowadził nowy podział administracyjny kraju na ziemie. Władzę w ziemiach sprawowali starostowie. Był to urząd wprowadzony przez Wacława II, jednak dopiero Kazimierz Wielki nadał mu duże znaczenie w kraju. Starostowie sprawowali w imieniu króla realną władzę w danej ziemi - zarządzał domena królewską, był odpowiedzialny za obronę, miał uprawnienia sądowe)
- z inicjatywy Kazimierza Wielkiego doszło do ujednolicenia i kodyfikacji prawa zwyczajowego. Wydano "Statut Wielkopolski" obowiązujący warstwę rycersko szlachecką i ludność wieśniaczą w Wielkopolsce. W następnej kolejności stworzono analogiczny "Status Małopolski", obejmujący swym obowiązywaniem Małopolskę.
- W miarę nasilania się kolonizacji na prawie niemieckim zaistniała potrzeba utworzenia instytucji odwoławczej dla niższych sądów prawa niemieckiego. W 1356 r. z inicjatywy Kazimierza Wielkiego powstał Sąd Najwyższy prawa Niemieckiego na Zamku Krakowskim.
- król wspierał rozwój miast nadając im przywileje handlowe: prawo składu (dotyczący kupców obowiązek wystawiania towarów na sprzedaż w danym mieście)i przymus drogowy (dotyczący kupców obowiązek podróżowania przez określone miasto)
- Kazimierz Wielki wprowadził powszechny podatek - poradlne. Skarb królewski czerpał również dochody z ceł, myt i domen królewskich
- w XIV w. w Polsce kształtowało się społeczeństwo czterech stanów. Posiadały one odrębną pozycję prawną, różne przywileje, podlegały osobnemu sądownictwu. Stany tworzyła: szlachta, duchowieństwo, mieszczanie i chłopi.
