Pieniny to polskie góry położone w południowej części Karpat, we wschodniej części Pienińskiego Pasa Skałkowego. P.P.S. to część obniżenia Orawsko- Podhalańskiego oddzielająca Kotlinę Orawsko- Nowotarską , Gorce i Beskid Sądecki od Pogórza Spisko- Gubałowskiego. Zbudowane z jurajskich i kredowych wapieni.
Od strony południowej graniczą z pasmem Magury Spiskiej, od północy z Beskidem Sądeckim i Gorcami. Najwyższym szczytem są Wysokie Skałki 1050 m n p m. Łańcuch Pienin rozciąga się na 35 km, szerokość 4 km. Pieniny są zbudowane ze skał wapiennych okresu jury i kredy, wystających ponad obszary zabudowane z mało odpornych margli kredowych i paleogeńskiego fliszu. Przez Pieniny wije się siedmioma zakolami rzeka Dunajec, tworzący atrakcyjny pod względem krajobrazowym i turystycznym przełom. Kontynuacją Pienin są wyższe choć mniej atrakcyjne Małe Pieniny z najwyższym szczytem Wysokie Skałki- 1052 m n p m., rozciągające się na długości 12 km od przełęczy Rozdziela w postaci ciekawego i malowniczego Wąwozu Homole.
w 1921 roku powstał tu rezerwat ścisły, w 1932 roku utworzono tu Międzynarodowy Park Przyrody z współudziałem Słowacji. Pieniński Park Narodowy w obecnym wyglądzie powstał w 1954 roku, zajmuje powierzchnie 2,3 tys. ha. Z czego lasy- 70%, pod ścisłą ochroną znajduje się 34% ogólnej powierzchni, 7,5 km. i obejmuje przełom Dunajca i najwyższe szczyty Pienin - Trzy Korony i Sokolnicę. W krajobrazie Pienin występuje duża różnorodność form morfologicznych.
Z drzew tu występujących można wymienić jodłę, buk, świerk, jesion, modrzew, osikę. Swoim zasięgiem PPN obejmuje część Pienińskiego Pasa Skałkowego, zbudowanego z jurajskich i kredowych wapieni, piaskowców oraz łupków. Obszar PPS jest bardzo urozmaicony, krajobrazowo ciekawe formy to: iglice, turnie, ostre szczyty, pionowe ściany wapienne doliny Dunajca. Największą atrakcją PPN jest spływ Dunajcem na flisackich tratwach. To jedyny park narodowy posiadający taką atrakcję. Początek spływu znajduje się w Sromowcach, kończy w Krościenku. Dunajec tworzy malowniczy przełom między urwistymi ścianami skalnymi. Dolina Dunajca ma długość 9 km, głębokość dochodzi do 300 m. Kulminacją Pienin jest szczyt "trzy Korony" o wysokości 982 m. n p m. Najciekawszy widok roznosi się z Sokolicy- 747m. Inne szczyty to: Zamkowa Góra, Facimiech, Macelowa Góra czy Flaki. Flora w większości jest reprezentowana przez roślinność regla dolnego z lasami bukowymi. Występuje tu również buczyna karpacka, jedlina, buczyna storczykowa. Liczne zbiorowiska śródleśne, łąki pienińskie, murawy naskalne. Cechą charakterystyczną są występujące tu endemity i relikty, np. złocień Zawadzkiego, mniszek pieniński, cis, aster pieniński. Endemity zwierzęce to motyl niepylak i płochacz alpejski. Ze zwierząt tu występujących można wymienić żbiki, rysie, wilki, jelenie, kuny, borsuki oraz orły, puchacze , myszołowy i nagórnik skalny. Na terenie parku występują ruiny zamków, zabytki historyczne i kulturowe, jak np.: zamek w Nidzicy, ruiny zamku w Czorsztynie. Na Dunajcu utworzono zapory i zbiornik energetyczny i retencyjny. Dunajec ma długość 247 km, rzeka kręta otoczona stromymi stokami, z pięknymi widokami.
