Zestawienie statystyczne demografii Polski na rok 2005:

Liczba ludności:

38 174 600

Średnia gęstość zaludnienia:

122 os/km²

Przyrost naturalny:

-0,04%

Struktura wieku:

0 - 14 lat

15 - 64 lat

ponad 64 lat

16,7%

10,3%

13%

Średnia długość życia:

Ogółem

Mężczyzn

Kobiet

74,4 lata

70,3 lat

78,75 lat

Rozrodczość:

1,39 dzieci/kobietę

Umieralność niemowląt:

8,5 na 1000 żywo urodzonych

Ludność miejska:

61,5%

Język:

Polski

Religia:

Katolicyzm

Analiza wzrostu liczby ludności Polski po roku 1946

Od momentu zakończenia II wojny światowej nastąpił w Polsce dynamiczny wzrost liczby ludności, zwany wyżem demograficznym. Zjawisko to miało miejsce na skutek procesu tzw. kompensaty powojennej. Proces ten polega na tym, iż po ustaniu działań wojennych, podczas których znaczna część społeczeństwa poniosła śmierć lub udała się na migrację, rodziny zaczęły się łączyć, a młodzi zawierać małżeństwa. W efekcie zaczęły rodzić się dzieci.

Wzrost liczby ludności po roku 1946 wiąże się również z procesem powracania emigrantów, którzy podczas wojny udali się za granicę lub zostali deportowani w głąb Związku Radzieckiego.

Przyrost naturalny zaczął obniżać się w latach 1960 - 1970. A w latach 1970 - 1980 nastał niż demograficzny, tzn. iż w owym czasie bardzo mało dzieci przychodziło na świat. Mniej więcej od roku 1980 sytuacja ta zaczęła się zmieniać, gdyż w wiek rozrodczy weszło wówczas pokolenie powojennego wyżu demograficznego. Proces ten nazywa się echem wyżu demograficznego. Trwał on do końca lat 80-tych. W latach 90-tych ponownie nastąpił spadek liczby urodzeń.

Obecnie przyrost naturalny jest w Polsce bardzo niewielki. Jest to efektem przyjęcia przez społeczeństwo nowego stylu życia, polegającego na pędzie do kariery, odkładania decyzji o urodzeniu dziecka na lata późniejsze oraz na modelu mało licznej rodziny z jednym, maksymalnie dwojgiem dzieci. Do takiego stanu rzeczy przyczynił się rozwój gospodarczy naszego kraju, powstawanie nowych prywatnych przedsiębiorstw, w których stawia się pracownikom coraz większe wymagania i kusi awansem. Stąd coraz więcej czasu poświęca się na pracę, a w związku z tym coraz mniej zostaje go dla rodziny.

Gęstość zaludnienia:

Gęstość zaludnienia wynosi w Polsce 122 os/km². Jej rozmieszczenie jest jednak bardzo nierównomierne. Wpływa na to szereg czynników geograficznych, m. in.: środowisko przyrodnicze danego obszaru wraz ze sposobem jego zagospodarowania, a także występowanie surowców naturalnych. W miejscach gwarantujących najlepsze warunki środowiskowe w przeszłości rozwinęły się miasta, które stanowią dziś najgęściej zaludnione obszary w kraju. Ośrodki miejskie leżą zazwyczaj nad rzekami, gdyż stanowią one zabezpieczenie miasta w stały dostęp do wody, a w przeszłości były także niezwykle istotne jako szlaki komunikacyjne. Miasta istnieją również w miejscach wydobycia surowców mineralnych, w których rozwinęły się liczne zakłady przemysłowe.

Najgęściej zaludnionymi obszarami w Polsce są ośrodki miejskie: Warszawy, Łodzi, Krakowa, Wrocławia i Poznania.

Struktura narodowościowa:

Polskę zamieszkuje 96,7% Polaków. Pozostałe 3,3% stanowią następujące mniejszości narodowe: Niemiecka - 0,4%, Białoruska - 0,1%, Ukraińska - 0,1% oraz inne - 2,7% (w tym m. in. Litwini i Słowacy).