Niemcy dzielą się na cztery jednostki fizycznogeograficzne, które układają się równoleżnikowo. Są to: Nizina Niemiecka, Średniogórze Niemieckie, Wyżyna Szwabsko-Bawarska (przedgórze alpejskie) oraz Alpy.
Równiny północnych Niemiec należą do Niżu Środkowoeuropejskiego. Charakteryzują się występowaniem licznych form będących pozostałością okresu zlodowacenia - pasma wzgórz morenowych oraz liczne jeziora polodowcowe.
Powierzchnię Niziny Niemieckiej przecinają główne rzeki kraju: uchodzące do Morza Północnego - Ren, Ems, Wezera i Łaba oraz mające ujście w Morzu Bałtyckim - Odra i Nysa Łużycka.
Średniogórze Niemieckie wchodzi w skład łańcucha górskiego, o wysokościach powyżej 1000 m n.p.m., ciągnącego się przez Europę od Francji środkowej po Polskę. Należą do niego m.in.: góry Harz, Las Turyński oraz Rudawy.
Na południu Wyżyna Szwabsko-Bawarska przechodzi w północne stoki Alp. Najwyższym szczytem kraju jest Zugspitze o wysokości 2 963 m n.p.m. Przy granicy ze Szwajcarią znajduje się największe jezioro Niemiec - Jezioro Bodeńskie, z którego wypływa rzeka Ren.
Około 30% powierzchni kraju pokrywają lasy, zwłaszcza bukowo-brzozowe, sosnowo-dębowe oraz jodłowe.
Klimat Niemiec jest umiarkowany łagodny, znajdujący się pod wpływem Oceanu Atlantyckiego. Charakteryzują go łagodne zimy z częstymi odwilżami oraz ciepłe lata. Średnia temperatura powietrza w styczniu wynosi -0,5°C, a w lipcu - 17,4°C. Średnie opady kraju kształtują się na poziomie 34 mm w styczniu oraz 21 mm w lipcu.
