PUSZCZA BIAŁOWIESKA to najlepiej zachowany naturalny kompleks leśny na niżu europejskim. Jej obszar zajmuje powierzchnię 150 tys. ha i rozciąga się na terytorium Polski (62,5 tys. ha) i Białorusi (87,5 tys. ha). Bogactwo przyrodnicze Puszczy i jej naturalny charakter są efektem wielowiekowej ochrony, jaką otaczali ją władcy wschodniej części Europy: książęta Litwy, królowie Polski i carowie Rosji. Różnorodność biologiczna Puszczy opiera się na ogromnym bogactwie gatunków grzybów, roślin i zwierząt, które często są reliktowe. Drzewostan Puszczy reprezentują różnorodne zbiorowiska leśne. Pośród licznych, różnogatunkowych drzewostanów znaczny udział mają takie drzewa jak: świerk, sosna, brzoza, olsza, dąb. Przeważającymi typami siedliskowymi lasu są: las mieszany, las świeży, bór mieszany świeży, las wilgotny, las właściwy i jesionowy oraz łęgi. Puszcza odznacza się też wielkim bogactwem podszytu i runa. Fauna reprezentowana jest przez wiele gatunków zwierząt, m.in.: żubry, łosie, sarny, jelenie, dziki, wilki, rysie, bobry, borsuki, głuszce, żurawie. Na terenie Puszczy istnieją rezerwaty hodowli żubra i tarpana, które są jednymi z najcenniejszych obiektów przyrodniczych na terenie Polski. W 1932 roku utworzono tu Białowieski Park Narodowy.
BIAŁOWIESKI PARK NARODOWY to najstarszy w Polsce park narodowy. Jego historia sięga 1921 roku, kiedy to zostało postanowiono utworzyć w Puszczy Białowieskiej pięciu rezerwatów, w tym rezerwatu ścisłego w Nadleśnictwie Browskim. W 1924 roku utworzono osobną jednostkę administracyjną i organizacyjną - Nadleśnictwo Rezerwat, w skład którego weszły wszystkie puszczańskie rezerwaty. Nadleśnictwo to zostało przemianowane w 1932 roku na "Park Narodowy w Białowieży", a w roku 1947 zatwierdzone jako Białowieski Park Narodowy. Powierzchnia parku zajmuje 10 502 ha (dane na rok 1998). Obszar B.P.N. obejmuje tereny Puszczy Białowieskiej, w tym ścisły rezerwat przyrody, Ośrodek Hodowli Rzadkich Zwierząt, Rezerwat Pokazowy Zwierząt Puszczańskich i Park Pałacowy. W szacie roślinnej Parku wyróżniono 40 zbiorowisk roślinnych, wśród których przeważają zbiorowiska leśne. Dominującym typem lasu są grądy zajmujące 47% powierzchni leśnej, duże obszary zajmują tez Bory - 37%, a podmokłe lasy liściaste i mieszane ok. 14,5% powierzchni. Drzewostany tworzone są głównie przez świerk pospolity - 26%, sosnę zwyczajną - 24%, olszę czarną - 17%, dąb szypułkowy - 12%, oraz brzozy: brodawkowata i omszona - 11%. W B.P.N najliczniejszą grupą rośliny są rośliny naczyniowe, których jest około tysiąc gatunków. W tym 19 gatunków to paprocie, 6 - widłaki, 7 - skrzypy, 54 gatunki reprezentuje wątrobowce , a nieco ponad 200 gatunków to mchy.
Rzadkie rośliny występujące na terenie B.P.N. to: obuwik, pełnik europejski, arnika górska, kosaciec syberyjski, turówka wonna. Współczesna fauna reprezentowana jest przez ponad 11 500 gatunków zwierząt, m.in. 58 gatunków ssaków, 250 gatunków ptaków, ponad 9000 gatunków owadów. Do osobliwości fauny możemy zaliczyć: żubra, tarpana, łosia, bociana czarnego, orła bielika, orlika krzykliwego. W 1977 UNESCO włączyła Białowieski Park Narodowy w poczet światowych rezerwatów biosfery, wpisując go na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO. W 1997 roku przyznano Parkowi Dyplom Europy.
