* Burzą magnetyczną nazywamy zaburzenie, zazwyczaj lokalne samego pola magnetycznego naszej planety(Ziemi), które zazwyczaj trwa kilka godzin. Wszystkie powstałe zaburzenia wywołuje oddziaływanie magnetyczne przez cząstki naładowane, których źródłem jest Słońce oraz dalej przechwyconych poprzez tzw. magnetosferę ziemską.
* Piorunem nazywamy gwałtowne wyładowania elektryczne powstające w całej atmosferze. A najbardziej znany i spotykane określenie pioruna to: porównanie go jako wyładowanie iskrowe (czyli iskra elektryczna) zachodząca pomiędzy chmurą i gruntem albo między różnymi chmurami.
Takie wyładowanie ma długość kilku kilometrów, oraz udziale różnicy tzw. potencjałów na wiele milionów woltów, jest to wielokrotny przepływu ładunków, w tzw. kanale plazmowym czemu może towarzyszyć powstanie tzw. fali akustycznej pospolitego grzmotu albo elektromagnetycznej , jeśli ma zakres widzialny to znana nam błyskawica. Miejsce takiego uderzenia przez piorun zazwyczaj charakteryzuje się dużo większym niż w otoczeniu tzw. gradientem samego pola elektrycznego , dla przykładu wymieniamy np. ostrze już uziemionego przewodnika sta wiemy jakie jest działanie piorunochronu. Poza tym mamy rzadkie tzw. pioruny kuliste, czyli kule plazmy.
* Iskrą elektryczną nazywamy wyładowanie iskrowe, czyli jest to jeden z wielu rodzajów przewodzenia prądu elektrycznego, np. w gazach, bardzo często występuje gdy jest względnie wysokie ciśnienie , może być atmosferyczne, a iskra polega na tym iż dochodzi do wytworzenia , dzięki wielkiej różnicy potencjałów oraz wywołanej nimi tzw. jonizacji, dalej kanał plazmowy (czyli plazma), a tędy płynie ładunek elektryczny, przy udziale fali akustycznej, oraz silne świecenie, zaś temperatura to 10 000 K. Przepływ ładunków powoduje wyrównania potencjałów oraz zakończy wyładowanie. Całe napięcie w wysokości 10 kV , może wywołać w nader suchym powietrzu, tzw. przeskok iskry nawet o 1 cm. Dlatego też wyładowania iskrowe stosuje się w wielu urządzeniach np. zapłonowych (chociażby świece zapłonowe czy zapalarki tzw. piezoelektryczne) a nawet do przepalania różnych otworów. Środowisko przyrodnicze tez ma wyładowania- iskrowe, które zachodzą na bardzo dalekich odległościach (czyli piorun).
Chmury, zawiesiny mikroskopijnych cząstek cieczy (głównie wody) lub ciał stałych (lodu) w atmosferze. Rozróżnia się wiele rodzajów chmur:
* chmury pierzaste (Cirrus): to włókna utworzone z kryształów lodu, są zazwyczaj na wysokości około 7-10 km.
* chmury kłębiasto -pierzaste (Cirrocumulus) to: jest warstwa skłębionych składników, utworzona z kryształków lodowych, na wysokości 6-8 km .
* chmury warstwowo -pierzaste (inaczej Cirrostratus): są jednostajne, czasami lekkie zamglenie nieba czyli zjawisko halo Słońca, a kryształki lodu są na wysokości 8-10 km.
* chmury średnie, kłębiaste (inaczej Altocumulus): są to pasma utworzone z kropli wody oraz kryształków lodu, na wysokości 2-6 km.
* chmury średnie, warstwowe (inaczej Altostratus): są to zasłony podobna jak cirrostratus, bez zjawiska halo, utworzone z małych drobin wody oraz lodu, są na wysokości 3-5 km.
* chmury warstwowe- deszczowe (inaczej Nimbostratus0: są niskie, dalej nieprzezroczyste, utworzone z małych drobin wody oraz lodu, wysokość 100 m aż do 1 km, przynoszą ciągłe opady.
* chmury kłębiasto -warstwowe inaczej Stratocumulus: to warstwowe, ze znacznym cieniem, utworzone z kropli wody, wysokość 500 - 1500 m.
* chmury niskie -warstwowe (inaczej Stratus): to równomierna warstwa zbliżona jak mgła, utworzona z kropelek wody, wysokość 100 do 1000 m, dają opad - mżawkę.
-* chmury kłębiaste (inaczej Cumulus): mają płaską podstawę, utworzone z kropel wody, wysokość 500-2000 m, raczej bez opadu, dają prądy pionowe mas powietrza.
*chmury kłębiaste -deszczowe (inaczej Cumulonimbus) są to chmury burzowe, utworzone z drobinek wody oraz lodu, wysokość do 1000 m, a są wypiętrzone do wysokości 12 km, mocne prądy pionowe, dają ulewne deszcze.
Chmury mające pułap mniej niż 2 km to chmury niskie, zaś od 2 do 7 km to średnimi, a przedział od 7 do 15 km to wysokie.
* Plazma jest to zjonizowany gaz , który zawiera taką samą ilość ładunków ujemnych oraz dodatnich. Można je nazwać czwartym , oprócz ciała stałego, dalej cieczy czy gazu uwzględniając stan skupienia materii.
Ze względu na właściwość elektryczną plazma jest zbliżona do metalu. Natomiast inny rodzaj to wyodrębnienie tzw. plazmy zimnej , jej temperatura wynosi około 10 tys. K, a jest stosowana w plazmotronach, czy napędzie plazmowym, czasami też w generatorach tzw. magnetohydrodynamicznych oraz plazmę gorącą , jej temperatura to przeszło 1 mln K, stosowana w reakcjach termojądrowych.
Na Ziemi nasza plazma jest spotykana rzadko na przykład płomień, zaś w mało znanej przestrzeni kosmicznej co oznacza stan materii a więc z plazmy utworzone są np. gwiazdy (jak Słońce) czy też galaktyki.
