jedna z figur stylistycznych polegająca na zestawieniu ze sobą dwóch członów, porównywanego i porównującego, połączonych wyrazami: jak, jako, jak gdyby, niby, podobny, na kształt itp. Obydwa człony muszą mieć jakąś wspólną cechę znaczeniową, stanowiącą podstawę porównania, zwaną tertium comparationis.
W wyniku porównania zjawisko, o którym mowa, zostaje zinterpretowane za pomocą zjawiska, z którym je zestawiono. Porównanie może występować w postaci bardzo prostej, np. "zdrowy jak rydz", i w postaci rozbudowanej, w tzw. porównaniach metaforycznych, np. "jak drzwi kina otworzyła się ta pora" (J. Czechowicz ja karabin).
Dla poezji epickiej charakterystyczne jest tzw. porównanie homeryckie, w którym człon drugi, porównujący, jest rozbudowany do rozmiarów samodzielnego obrazu. Takie porównania występują u Homera, w epopei A. Mickiewicza Pan Tadeusz, np. porównanie zastosowane w opisie matecznika:.
"Woda tych studni sklni się, plamista rdzą krwawą,
A z wnętrza ciągle dymi zionąc woń plugawą,
Od której drzewa wkoło tracą liść i korę;
Łyse, skarłowaciałe, robaczliwe, chore,
Pochyliwszy konary mchem kołtunowate
I pnie garbiąc brzydkimi grzybami brodate,
Siedzą wokoło wody, jak czarownic kupa
Grzejąca się nad kotłem, w którym warzą trupa".
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
