Do dzielnicy śródziemnomorskiej należy północna część kontynentu afrykańskiego, a do dzielnicy saharyjskiej zaliczana jest Sahara wraz z jej obrzeżami. Dzielnica śródziemnomorska i dzielnica saharyjska należą do tzw. krainy palearktycznej. Według innych podziałów, Saharę traktuje się nie jako osobną jednostkę podziału, ale jako obszar graniczny pomiędzy krainą palearktyczną a krainą etiopską. W każdym razie, na południe od Sahary wyróżniana jest kraina etiopska, do której należy dzielnica wschodnioafrykańska i dzielnica zachodnioafrykańska. Jako odrębną jednostkę klasyfikacji traktuje się Wyżynę Abisyńską.
W dzielnicy śródziemnomorskiej spotyka się m.in. szakala, jeżozwierza, magota, a wśród mniejszych drapieżników żenetę, kuropatwę berberyjską, sępy oraz gady takie jak chociażby różne gatunki gadów. Dzielnica saharyjska to przede wszystkim kraina w której zamieszkuje wielbłąd jednogarbny (dromader). Poza wielbłądem występuje tu również kilka gatunków przystosowanych antylop np. adaks (Addax nasomaculatus) i algazel (Oryx dammah) oraz dwa gatunki gazel, wśród których bardziej pospolita jest gazela dorkas (Gazella dorcas). Można tu także znaleźć gatunki skoczków pustynnych m.in. skoczka egipskiego (Jaculus jaculus). W górach swoje siedliska ma owca grzywiasta (Ammotragus lervia).
Dzielnicę wschodnioafrykańską zamieszkują przedstawiciele fauny typowej dla dzisiejszych obszarów Afryki Środkowej-Wschodniej. Do najważniejszych jej przedstawicieli należą: dziesiątki gatunków antylop, słonie, nosorożce, bawoły afrykańskie, żyrafy, zebry oraz guźce. Z licznych gatunków małp obecne są koczkodany i pawiany. Duże drapieżniki reprezentuje lew, gepard, lampart, hiena cętkowana oraz likaona. Z mniejszych drapieżników nie należy zapominać o serwalu i cywecie afrykańskiej (Civettictis civetta). Spotykane na znacznych obszarach termity, są doskonałym źródłem pożywienia dla łuskowców i mrównika (Orycteropus afer). Wśród ptaków do najrzadszych i najciekawszych gatunków należą: sekretarz, strusie oraz cała podrodzina perliczek.
W dzielnicy zachodnioafrykańskiej mieszkają reprezentanci wilgotnych lasów m.in. okapi, antylopa karłowata (Neotragus pygmaeus) i antylopa bongo. Z dwu świń żyjących tutaj mniejsza jest ruda świnia rzeczna (Potamochoerus porcus), podczas gdy leśna czarna świnia (Hylochoerus meinertzhageni) jest wielkości bardzo dużego dzika. Małpy tej dzielnicy to głównie goryl, szympans zwyczajny, szympans mniejszy, pawian mandryl i pawian dryl, a także nadrzewne mangaby. Z większych drapieżników zaobserwować można jedynie lamparta. W bogatych pod względem biologicznym deszczowych lasach tropikalnych żyją: chrząszcz Goliat, dzioborożec dujker żółtopręgi, galago karłowaty, gereza, góralek drzewny, kanczyl, kurtaczek, łuskowiec Manis Tricuspis, mona, nektarnik, okapi, paw kongijski, potto, pyton królewski, trogon, turako olbrzymi, wąż Chlorophis, wiewiórolotka, wojownik wspaniały, żako i żmija gabońska.
Wyżyna Abisyńska również ma swoje wyjątkowe okazy. Należą się do nich bez wątpienia pawian dżelada (Theropithecus gelada), żeneta etiopska (Genetta abyssinica), ślepiec afrykański (Tachyoryctes macrocephalus) i wilk abisyński (Canis simensis). Mieszkają tu ponadto górskie zwierzęta takie jak: koziołek skalny (Oreotragus oreotragus), koziorożec abisyński i góralek skalny (Procavia). Na nizinach mieszkają hipopotamy, a także kilka gatunków antylop, takich jak chociażby sitatunga (Tragelaphus spekei). Ptactwo mające swoje gniazda nad zbiornikami wodnymi to m.in. wielki bocian ibis czczony, żabiru afrykański (Ephippiorhynchus senegalensis), bielik afrykański (Haliaetus vocifer). W wilgotnych środowiskach siedliska mają krokodyle, z których najbardziej popularny jest krokodyl nilowy.
