POLESIE stanowi podprowincję fizycznogeograficzną, która wchodzi w obręb południowo-zachodniej części Niżu Wschodnioeuropejskiego, leży w granicach Polski, a także Ukrainy oraz Białorusi. Polesie tworzy płaską równinę, która leży w dorzeczu dwóch rzek: Prypeci i Bugu. Te rzeki, przez Muchawiec (będący prawym dopływem Bugu) i Pinę (będącą lewym dopływem Prypeci), łączy znany kanał Dniepr - Bug.

POLESIE LUBELSKIE stanowi przepiękną krainą geograficzną usytuowaną w części środkowo-wschodniej Polski w dorzeczu rzek: Wieprz i Bug. Ten, jeszcze do niedawnych czasów ubogi oraz zacofany region, który zajmuje powierzchnię około 5 tys.km2, kojarzy się nie jednej osobie ze słowami teksu pieśni pt. "Polesia czar", jednak obecnie region ma zupełnie inny charakter.

Nieujarzmiona i dzika przyroda, o której mowa w tej pięknej, nostalgicznej, przedwojennej pieśni, pozostała obecnie na wybranych tylko fragmentach. Charakteryzują się one ciągle niepowtarzalnym pięknem moczarów, jezior, torfowisk, bogata jest tu rzadko występująca gdzie indziej interesująca flora i fauna, duże zróżnicowanie siedlisk oraz zbiorowisk roślinnych. Polesie Lubelskie charakteryzuje podział na następujących sześć mezoregionów: Równinę Parczewską, Zaklęsłość Sosnowiecką, Zaklęsłość Łomaską, Garb Włodawski, Równinę Łęczyńsko-Włodawską oraz Równinę Kodeńską.

Dzięki staraniu wielu ludzi najbardziej cenne formy przyrody, tak ożywionej jak i tej nieożywionej, w przeciągu kilku dziesięcioleci otrzymywały status ochrony prawnej. Powstawały dzięki temu liczne pomniki przyrody, parki krajobrazowe, rezerwaty i obszary chronionego krajobrazu. Uwieńczeniem tych wszystkich działań było powstanie w dniu 1 maja 1990 roku Poleskiego Parku Narodowego, jest to pierwszy w Polsce park narodowy o charakterze wodno-torfowiskowym. Obejmuje on powierzchnię niecałe 10 tys. ha., obejmuje on zachodnią część Równiny Łęczyńsko - Włodawskiej, z licznymi jeziorami krasowymi, torfowiskami, bagnami, kanałem Wieprz - Krzna oraz rozlewiskami. Park ten to polska miniatura tundry i lasotundry, jest obszarem o znaczeniu europejskim. Występuje to bogata fauna, w szczególności ptaków błotnych i wodnych. Znajduje się tu największe w Europie siedlisko żółwia błotnego, a z ssaków spotyka się tu wilka i łosie. Osobliwością przyrodniczą stanowi 8 gatunków roślin owadożernych, w tym aż 3 gatunki rosiczki. Teren parku jest jednak trudno dostępny ze względu na małą ilość wytyczonych szlaków. Muzeum przyrodnicze i Ośrodek Dydaktyczny Poleskiego Parku Narodowego znajduje się we wsi Zatłucze. W obszarze tym zlokalizowano trzy parki krajobrazowe i kilkanaście rezerwatów przyrody. Poleski Park Krajobrazowy obejmuje cztery enklawy wokół Parku Narodowego, znajdują się tu łąki, pola, torfowiska, stawy bruskie i Jenów Wytyckie. Park Krajobrazowy Pojezierze Łęczyńskie składa się z dwóch oddzielnych obszarów. Rzeźba terenu jest słabo zróżnicowana, znaczną część parku zajmują torfowiska a jeziora są akwenami zarastającymi.

CIEKAWYMI MIEJSCAMI SĄ TUTAJ:

Dąb Bolko

Drzewo to jest jednym z istniejących na obszarze Polesia Lubelskiego pomników przyrody. Ma on już 600 lat. Osiąga wysokość 23 m, posiada okazałą, znacznie rozrośniętą koronę, jego obwód jest bardzo duży i wynosi 862 cm. Za pomniki przyrody uznanych jest kilka jeszcze innych drzew, które rosną w parku.

Czworobok znajdujący się we Włodawie.

Czworoboczny rynek Włodawy stanowi centralną część miasta, na jego środku znajduje się tzw. "czworobok" - jest to zespół parterowych, sklepionych "kramnic" pochodzących z wieku XVIII. "Czworobok" jest zabytkiem o rzadko spotykanym w innych budynkach rozwiązaniu urbanistyczno-architektonicznym, który przeznaczony jest do celów handlowych. W miejscu tym Sienkiewicz zlokalizował pojedynek słynnego Wołodyjowskiego z Kmicicem.

Bardzo interesującej przyrodzie towarzyszy tak samo interesująca oraz barwna historia. Ta historia bardzo często była tragiczna, ponieważ niejednokrotnie wiąże się ona z pochłonięciem najcenniejszych wartości, jaką były życia ludzi, którzy składali je w obronie swej Ojczyzny. Wędrując tą krainą możemy spotkać liczne ślady wybitnych historycznych postaci. Tutaj właśnie w Sosnowicy swój jakże nieszczęśliwy romans przeżył Tadeusz Kościuszko. Również na tej ziemi ranny został ksiądz Stanisław Brzóska, był on jedną z liczących się postaci w powstaniu styczniowym. W pobliżu wsi Wytyczna w październiku 1939 roku odbyła się tutaj jedna z najbardziej dramatycznych bitew jaką stoczyło Wojsko Polskie z Armią Czerwoną. Również na ziemi tej ziemi rozlało się mnóstwo krwi niewinnych unitów, którzy byli prześladowani za swoje przekonania religijne.

ZAGROŻENIA:

Pewna część z najcenniejszych przyrodniczych obszarów Polesia Lubelskiego ulega niszczącemu wpływowi wywieranego przez działalność gospodarczą człowieka. Największe zniszczenia na tym terenie spowodowane były przez nadmiernie tu stosowanie melioracji w latach 50. i 60. (w szczególności kanał Wieprz-Krzna ciągnący się przez ten region) a także powstanie tu Lubelskiego Zagłębia Węglowego. Osuszenie terenu wywołane budową kanałów nakładało się na odwodnienia obszarów wynikając z działalności eksploatacyjnej. W ostatnim czasie jest promowany projekt budowy Elektrowni "Wschód", ma ona bazować na węglu lubelskim. Projekt wzbudza obawy ekologów z racji na bezpośrednie graniczenie parku narodowego oraz najcenniejszych terenów Pojezierza.