Wprowadzenie
Nazwa proteins - białka wywodzi się od greckiego wyrazu - protos, co znaczy "pierwszy". Związki te
w rzeczywistości zajmują czołowe miejsce, odnośnie rozmaitości funkcji spełnianych w przyrodzie. Białka zapewniają jego formę oraz prawidłowe funkcjonowanie wszystkich organizmów żywych. Stanowią główny element budulcowy:
- skóry
- mięśni
- ścięgien,
- nerwów
- krwi
- mleka
- chrząstek
- sierści
- paznokci
- piór
- enzymów
- receptorów
- przeciwciał
- antybiotyków
- toksyn bakteryjnych
- wirusów
- jadu węży
- hormonów
Budowa
Białka zbudowane są z aminokwasów. Te zaś posiadają: grupę aminową i grupę karboksylową, oraz specyficzny, dla danego aminokwasu, łańcuch boczny (oprócz glicyny).
W ich cząsteczkach można wyróżnić centralny węgiel (węgiel α) powiązany z czterema różnymi podstawnikami. Determinuje to powstanie centrum chiralności, co wiąże się z możliwością występowania aminokwasu w postaci dwóch form, różniących się ułożeniem grup wokół atomu węgla, nazywanych izomerami optycznymi. Jedna forma może przechodzić w drugą bez zniszczenia struktury. Izomery są wzajemnymi odbiciami lustrzanymi.
W przyrodzie wszystkie aminokwasy występują w postaci L. Organizmy żywe zawierają 20 podstawowych aminokwasów.
Substancje te występują w roztworze obojętnym w postaci jonów obojnaczych, a więc w postaci jonów: NH3+
i COOH-. Przy wzroście pH, czyli zmniejszeniem stężenia jonów wodorowych, grupa NH3+ ulega dejonizacji
do NH3, a przy spadku pH, a więc wzroście stężenia jonów wodorowych, grupa karboksylowa przyjmuje postać COOH.
Białka są substancjami organicznymi o najbardziej skomplikowanej budowie. Stanowią wielkocząsteczkowe polimery, które składają się z ułożonych linearnie cząsteczek aminokwasów połączonych wiązaniem peptydowym. Jest ich bardzo wiele, ponieważ liczba kombinacji 20 różnych aminokwasów (taka ich liczba występuje w organizmach), w danym białku jest w zasadzie nieskończona.
Zawierają one pierwiastki takie jak:
- wodór
- węgiel
- tlen
- azot
- siarka
- fosfor
- żelazo
- chlor i in.
Aminokwasy w organizmie człowieka i ich funkcja
Aminokwas
|
Funkcja w organizmie
|
Izoleucyna
|
|
Leucyna
|
|
Lizyna
|
|
Metionina
|
|
Fenyloalanina
|
|
Tryptofan
|
|
Treonina
|
|
Walina
|
|
Alanina
|
|
Aspargina
|
|
Kwas asparginowy
|
|
Cytrulina
|
|
Cysteina
|
|
Glutamina
|
|
Kwas glutaminowy
|
|
Glicyna
|
|
Histydyna
|
|
Prolina
|
|
Seryna
|
|
Tyrozyna
|
|
Karnityna
|
|
GABAowskas gamma-aminomasłowy
|
|
Tauryna
|
|
Tabela. Aminokwasy w organizmie człowieka i ich funkcja
Synteza
Tworzenie białek w żywym organizmie polega na odtworzeniu sekwencji aminokwasów na bazie DNA. Odwzorowanie jest uwarunkowane sekwencją zasad azotowych występujących w łańcuchu cząsteczki kwasu nukleinowego. Proteiny tworzą się w polikondensacji, a więc polimeryzacji zachodzącej na rybosomach (wyspecjalizowane kompleksy enzymatyczne) z wytworzeniem związków małocząsteczkowych
α-L-aminokwasów. Proces ten nosi biochemiczna nazwę translacji.
Podział aminokwasów i białek
Łańcuchy boczne aminokwasów, jak już wspomniano, różnią się między sobą:
- kształtem
- wielkością
- ładunkiem elektrycznym
- reaktywnością
- zdolnością do utworzenia wiązań wodorowych oraz oddziaływań hydrofobowych
Podział aminokwasów w oparciu o właściwości bocznej grupy:
- Charakter chemiczny:
- kwasowe
- zasadowe
- nienaładowane
- lub powinowactwo do wody:
- hydrofobowe
- hydrofilowe
Podział peptydów z uwagi na liczbę aminokwasów:
- dipeptydy, tripeptydy, itd.
- peptydów
- oligopeptydy utworzone z paru do parunastu aminokwasów
- polipeptydy to cząsteczki zbudowane z parudziesięciu (do 100) aminokwasów
Białka są związkami makromolekularnymi (wielkocząsteczkowymi) zawierające łańcuchy polipeptydowe dochodzące powyżej 1 000 cząsteczek aminokwasów. Na funkcje i właściwości fizyko-chemicznych białek mają wpływ rodzaj oraz sposób powiązania aminokwasów budujących łańcuch polipeptydowy.
Te makrocząsteczki tworzą dwie struktury:
- harmonijkę
- helisę, która w organizmach żywych występuje głównie w postaci prawoskrętnej
- i lewoskrętna
Podział białek z uwagi na budowę:
- proste - cząsteczki składające się tylko z łańcuchów polipeptydowych
- złożone - cząsteczki składające się oprócz łańcuchów polipeptydowych, również elementy niepeptydowe (np.: jony metalu – hemoglobina):
- nukleoproteiny – proteiny budujące jądra komórkowe
- witelina - składnik żółtka jaja kurzego
- kazeina - składnik mleka
Podział białek w oparciu o funkcję w powiązaniu ze strukturą:
- część funkcjonalna - posiadająca centrum katalityczne reakcji biochemicznej
- część strukturalna - zazwyczaj hydrofobowa, która ma na celu umocowanie białka w błonie lipidowej
Podział białek przez wzgląd na rozpuszczalność w wodzie:
- hydrofobowe (fibrylarne, które są nierozpuszczalne w wodzie) – można je spotkać zazwyczaj w błonach komórkowych
- hydrofilowe (globularne, które rozpuszczają się w wodzie) – stanowią składnik cytoplazmatyczny
Podział białek w oparciu o pełnioną funkcję:
- enzymy - receptory
- zapasowe - strukturalne
- transportujące - białka ochronne (przeciwciała)
- kurczliwe - regulatorowe
- hormony
- toksyny
Białka są jednymi z podstawowych składników pożywienia, posiadają odmienną wartość odżywczą, ponieważ zawierają bardzo różny skład aminokwasowy. O wartości białek decyduje ilość aminokwasów, ich skład jakościowy, przyswajalność oraz strawność.
Podział białek ze względu odmienną wartość odżywczą:
- pełnowartościowe - zawierające wszystkie aminokwasy, które są niezbędne, w dostatecznym stosunku ilościowym pokrywającym w pełni zapotrzebowanie; zaliczamy tutaj głównie białka pochodzenia zwierzęcego, które występują w mięsie, mleku, jajach, serze oraz rybach
- częściowo niepełnowartościowe – czyli takie, które zawierają wprawdzie wszystkie niezbędne aminokwasy, ale nie pokrywają one dziennego zapotrzebowania na białko; występują
- w żywności pochodzenia roślinnego, a szczególne w przetworach zbożowych
- niepełnowartościowe – stanowią je głównie białka pochodzenia roślinnego
Własności fizyczne białek:
- rozpuszczalność białek jest zależna od stosunku aminokwasów hydrofobowych oraz hydrofilowych:
- nierozpuszczalne to: skleroproteiny w tkance łącznej (paznokcie, rogi, włosy), a także białka budujące błony lipidowe (receptory błonowe)
- rozpuszczalne: białka osocza krwi (globuliny)
- tworzą żel (z niewielką ilością wody) przechodzący w zol (w miarę dodawania rozpuszczalnika)
- zol posiada wysoką lepkość, małe napięcie powierzchniowe, a także powoduje rozpraszanie światła, czyli tzw. efekt Tyndalla
- aktywność koloido-osmotyczną
- podatność na koagulację, a więc przejście żelu zol pod wpływem rozmaitych czynników
Właściwości chemiczne białek:
- ulegają denaturacji pod wpływem soli o wysokich stężeniach, niektórych kwasów, soli metali ciężkich, rozpuszczalników organicznych oraz wysokiej temperatury (powyżej 50oC) wytracając się z roztworu
- wykazują właściwości kwasowo-zasadowe, z uwagi na posiadanie dwóch grup funkcyjnych,
- a ich aktywność zależy od środowiska:
- w punkcie izoelektrycznym (wartości pH charakterystycznej dla danego białka) posiadają ładunek zerowy
- przy pH, odmiennych od punktu izoelektrycznego, białka znajdują się w roztworze
- w formie makrojonów
- białka ulegają charakterystycznym rekcjom uwarunkowanym obecnością różodnych grup funkcyjnych aminokwasów
Białka identyfikuje się za pomocą dwóch metod:
- reakcja biuretowa, która polega na reakcji białka z roztworem siarczku miedzi (II)
- oraz wodorotlenkiem potasu. Obecności białka powoduje pojawienie się zabarwienia fioletowo-czerwonego, gdy występują polipeptydy - na purpurowo
- reakcja ksantoproteinowa, opierająca się na reakcji białek z kwasem azotowym (V), w której pojawia się żółto-pomarańczowe zabarwienie roztworu
Wpływ alkoholu na organizm
Alkohol, podobnie jak wysoka temperatura prowadzi do denaturacji białka (nieodwracalny proces ścinania białka). Alkohol przenika bardzo szybko z układu pokarmowego do krwi, a potem to wszystkich komórek ciała. Ma działanie destrukcyjne na mózg, wątrobę czy nerki. Powoduje on zmniejszenie siły obronnej organizmu przy różnych stanach zapalnych, a także przy gorączce oraz obniżenie sprawności fizycznej
i umysłowej. Najbardziej toksycznie wpływa na rozwój dzieci, hamując go.
Znaczenie
Prawidłowa zawartość białka w organizmie zapewnia jego prawidłowe funkcjonowanie. Jego podstawowa rolą jest dostarczanie materiału budulcowego tkanek i komórek. Składnik ten musi być dostarczany z zewnątrz, w postaci pożywienia zwierzęcego lub roślinnego, w odpowiednich ilościach: zarówno ilościowych jaki i jakościowych. Krótkotrwały niedobór białka nie wyrządza szkody organizmowi. Gdy brak jest tego składnika przez dłuższy czas może dojść do upośledzenia wielu czynności życiowych, takich jak: zmniejszenia się sprawności fizycznej i umysłowej, spadku odporności na choroby, licznych zaburzeń ogólnoustrojowych powodujących groźne zmiany biologiczne oraz morfologiczne w organizmie, mogące prowadzić, w skrajnych przypadkach, do śmierci. Nadmierne spożywanie białka, np. przez sportowców, również ma swoje konsekwencje. Prowadzi do odkładania tłuszczu, który uległ przemianie białka w wątrobie.
Najbardziej wartościowymi, z punktu widzenia żywieniowego, są jaja kurze. Stanowią najcenniejsze źródło
10 niezbędnych aminokwasów we idealnych proporcjach. Następnymi produktami zawierającymi cenne biała są mleko i mięso. Mięso jest dobrym źródłem białka, ale dość duża zawartości tłuszczu narzuca nam jego mniejsze spożycie. Produktami pochodzenia zwierzęcego, posiadającego niezbyt dużą zawartość lipidów są mięsa drobiowe, np. kurczaki, indyki , a także mięso ryb.
Produkty pochodzenia roślinnego również zawierają dużą ilości białka. Szczególnie dobrymi źródłami, tego drogocennego budulca, są:
- ziarna soi
- czarna fasola
- soczewica
- suche nasiona grochu
- ziarna pszenicy
W skład każdej żywej komórki wchodzi bardzo wiele białek: enzymy, hormony, organelle komórkowe. Dogłębny opis funkcji protein żywych organizmów jest tematem poszczególnych dyscyplin biologii.