Tygrys syberyjski - (łac. Pantera tigris altaica) to drapieżnik należący do rodziny kotów. Dorosłe tygrysy osiągają długość ciała od 2,7 do 3,8 m, a wysokość w kłębie od 105 do 110 cm. Samice są mniejsze od samców co wyraża się także w ich wadze: odpowiednio 100-165 kg i 180-300 kg. Charakterystycznymi cechami tygrysów jest mocno umięśnione, duże ciało pokryte zimowym futrem o barwie żółto-rdzawej, czarno pręgowanym. Wyjątkiem jest podbrzusze, boki głowy i okolice oczu gdzie futro jest białe. Długie i ostre pazury służą do łapania zdobyczy, gdy zwierzę nie poluje może je jednak chować. Tygrysy obdarzone są dobrym słuchem (duże, stojące uszy) oraz wzrokiem - widzą stereoskopowo i dobrze rozróżniają barwy, a nocy widzą znacznie od człowieka. Dlatego też tygrysy wykazują aktywność głównie w nocy. Żywią się małymi i dużymi ssakami, a także rybami. Przeciętnie osiągają wiek 15 lat. Samce żyją samotnie, a samice tworzą z młodymi grupy rodzinne.

Dojrzałość płciową osiągają w wieku 3-5 lat. Parzą się w zimie. Gotowość do parzenia, trwająca 3-7 dni, samica okazuje pozostawiając mocz i zadrapania na pniach drzew. Rewiry tygrysów syberyjskich są tak duże, że poszukiwanie samca może wymagać długich wędrówek. Gdy już go spotka przebywają razem parząc się wielokrotnie. Po zakończeniu okresu gotowości do parzenia samiec opuszcza samicę i szuka innej. Ciąża trwa 104-106 dni, przeciętnie w miocie rodzą się 2 lub 3 młode, maksymalnie może urodzić się 7. Tygrysiątka są ślepe przez ok. dwa tygodnie. Żywią się mlekiem matki, która początkowo bardzo rzadko je opuszcza. Po dwóch miesiącach młode opuszczają legowisko i żywią się mięsem przynoszonym przez matkę. Trwa to od 5-6 miesięcy. Następnie matka uczy dzieci polować, robią to już samodzielnie zanim osiągną rok. Młode opuszczają matkę krótko przed osiągnięciem dojrzałości płciowej i zaczynają szukać własnego rewiru.

Tygrys syberyjski występuje w Rosji na Syberii w okolicach rzek Amur i Ussuri, w Korei oraz w północno-wschodniej części Chin. Należy do gatunków zagrożonych. Szacuje się że dziko żyje około 200 sztuk, w niewoli znajduje się ok. 500. Dawniej tygrys syberyjski posiadał osiem blisko spokrewnionych podgatunków. Obecnie wymarł już tygrys bałtycki, a podgatunek jawajski również jest bliski wytrzebienia. Dlatego wdrożono specjalny program ich ochrony polegający na tworzeniu rezerwatów oraz przenoszeniu zwierząt na obszary z korzystniejszymi warunkami dla ich rozwoju.