Miażdżyca dotyka głównie tętnice wieńcowe oraz mózgowe. Ze względu na powszechność występowania uznawana jest za chorobę cywilizacyjną. W przebiegu choroby wewnątrz naczyń krwionośnych, w ich ściankach odkładają się złogi tłuszczu, tworząc blaszkę miażdżycową, co prowadzi do zwężenia światła naczyń i mniejszej ich elastyczności. W efekcie sztywniejsze ścianki przenoszą wysokie ciśnienie krwi i rozwija się nadciśnienie tętnicze. Nadciśnienie grozi uszkodzeniami małych naczyń krwionośnych oraz wylewami w sercu i mózgu. Dodatkowo zwężenie naczynia powoduje, że przepływa mniejsza ilość krwi, co prowadzi do niedotlenienia i osłabienia serca. Miażdżyca jest jednym ze schorzeń prowadzących do rozwoju choroby wieńcowej, której skutkiem może być zawał serca. Stresy oraz otyłość są czynnikami zwiększającym ryzyko wystąpienia miażdżycy.
Zawał serca jest zwykle skutkiem choroby niedokrwiennej serca. Tętnica wieńcowa zwęża się coraz bardziej, aż w końcu mięsień sercowy nie otrzymuje krwi i następuje jego zawał. Brak przepływu krwi przez naczynie wieńcowe może być także skutkiem zakrzepnięcia krwi na otłuszczonej ściance tętnicy, bądź nastąpić mogło oderwanie blaszki miażdżycowej, która zatykała naczynie. Rzadziej może dochodzić do tak długiego skurczu tętnicy, że serce dostaje za późno krew. Zawał objawia się przede wszystkim silnym bólem w klatce piersiowej i uczuciem duszności. Serce zmienia rytm pracy - nagle znacznie zwalnia lub przyspiesza, a chorego oblewa zimny pot. Następuje niewydolność krążenia, ochłodzenie ciała. Powikłaniem może być obrzęk płuc, niewydolność serca, a także uszkodzenie ścian komory, zastawki czy przegrody międzykomorowej. Bywa jednak także zawał bezbolesny, który nie jest rozpoznany przez chorego i może być pomylony z innym schorzeniem. Diagnozę można wtedy postawić w oparciu o badanie EKG serca oraz badanie laboratoryjne krwi na oznaczenie enzymów. Po przebytym zawale zaleca się rehabilitacje i spokojny tryb życia.
Nadciśnienie tętnicze jest to wzrost ciśnienia tętniczego krwi przekraczający wartości graniczne 150/90. Nadciśnienie może być objawem schorzeń nerek i nadnerczy (gdy chory narząd wydziela duże ilości noradrenaliny), naczyń krwionośnych lub różnych organów wewnętrznych i ma wtedy stały charakter, bądź występuje napadowo. Może jednak stanowić odrębną jednostkę chorobową - samoistna choroba nadciśnieniowa i tak jest w ogromnej większości przypadków nadciśnienia tętniczego. Na rozwinięcie się choroby ogromny wpływ ma stresujące i nerwowe życie. Choroba z czasem nasila się, powodując ból i zawroty głowy, oraz kłopoty z widzeniem i szumy w uszach. W efekcie wysokiego nadciśnienia dojść może do zmian miażdżycowych tętnic i niewydolności serca, a także do zawału i udaru mózgu.
Hemofilia jest dziedziczną chorobą krwi, objawiająca się zaburzeniami krzepnięcia krwi z powodu genetycznie uwarunkowanego braku niektórych czynników krzepnięcia. Choroba dotyka przede wszystkim mężczyzn, ocenia się, że jest ich około pół miliona. U chorych dochodzi bardzo łatwo do powstawania sińców, a w razie skaleczenia trudno opanować krwawienie. Trzeba w takiej sytuacji doraźnie podać preparaty zawierające czynnik krzepnięcia. Operacje u osób z hemofilią przeprowadzić można zachowując środki ostrożności, przede wszystkim wymagane jest posiadanie znacznej ilości preparatów krwi i z czynnikami krzepnięcia.
