Rodzaje pasożytów.

Pasożyty są organizmami cudzożywnymi , które wykorzystują inne organizmy żywe jako miejsce bytowania lub jako źródło pokarmu. Pasożytami mogą być organizmy mikroskopijne takie jak bakterie, wirusy, grzyby i pierwotniaki. Pasożyty te z reguły rozwijają się w ciele żywiciela i zaliczamy je do mikropasożytów.

Do makropasożytów należą takie organizmy jak kleszcze, stawonogi, robaki, niektóre kręgowce i rośliny. Potomstwo tych pasożytów rozwija się z reguły w organizmach żywicieli a postać dorosła przemieszcza się do innego organizmu, zarażając go.

Często pasożyty mają skomplikowany cykl życiowy. Często ze zmianami w rozwoju pasożyta związana jest zmiana żywiciela. Pasożyty wykazują silne przystosowania do warunków w których żyją. Adaptacje te są związane też ze sposobem pobierania pokarmu. Często pasożyty wykazują silna wybiórczość gatunkowa organizmów na których żerują .

Pasożyty ludzkie.

Nie ma typowych pasożytów ludzkich. Okazuje się że organizm ludzki może być zaatakowany przez każdy rodzaj organizmu pasożytniczego. Człowieka atakują bakterie, grzyby, wirusy oraz owady.

Pasożyty roślin.

Choroby ziemniaka. Roślina często atakowana jest przez grzyby pasożytnicze. Jednym z nich jest Phytophtorha infestans , grzyb który wywołuje tzw. zarazę ziemniaczana. Objawem tej choroby jest więdnięcie rośliny oraz czarne plamy na pędach i liściach .

Inny grzyb- Synchytrium endobioticum wywołuje chorobę nazywaną rakiem ziemniaczanym. Bulwy ziemniaka zaatakowane tym grzybem mają widoczne rakowate narośla.

Grzyb Spongospora subterranea prowadzi do choroby zwanej "parchem ziemniaczanym".

Tkanka spichrzowa zaatakowanych bulw ziemniaczanych ma spore ubytki , które zajmują ciemnoszare zarodniki.

Choroby zbóż.

Zboża również często atakowane są przez grzyby pasożytnicze. Najczęstszą chorobą pasożytniczą zbóż jest rdza źdźbłowa. Wywoływana jest przez grzyba Puccina graminis.

Latem na liściach zarażonej rośliny można zauważyć pomarańczowe uredia, czyli przebarwienia. Natomiast jesienią na łodygach tych roślin widoczne są czarne kreski , które tworzą teliospory , czyli zgrupowania zarodników.

Grzyb workowaty Claviceps purpurea , czyli buławinka czerwona żyje w zalążni kwiatów zbóż. Z kwiatów tych wyrastają nieprawidłowe ziarniaki, w miejscu których wytwarzają się formy przetrwalnikowe grzyba czyli skleroty.

Grzyb głownia kukurydzy ( Ustilago Maydis ) powoduje ,że niektóre ziarna w kolbie kukurydzy są przerośnięte a w ich wnętrzu znajduje się szary proszek.

Choroby warzyw.

Pospolitą chorobą grzybiczą kapusty jest kiła kapuściana wywoływana przez grzyb Plasmodiophora brassicae. Objawem tej choroby jest gnicie pędu i korzenia rośliny.

Młode warzywa mogą być atakowane grzybem Pythium debaryanum , co objawia się gniciem nasady liści. Grzyb ten zwany jest zgorzelą korzeni siewek.

Choroby winorośli i drzew.

Niektóre drzewa owocowe np. morela i brzoskwinia zapadają na chorobę zwaną kędzierzawością liści. Przyczyną tej choroby jest grzyb- taphrina deformans należący do klasy workowców. Powoduje on wyginanie i skręcanie się tych drzew.

Nietypowe rozgałęzienia gałązek brzozy spowodowane jest zarażeniem tego drzewa grzybem Taphrina betulina. Rozgałęzienia te określone są jako czarcie miotły.

Grzyby pasożytnicze atakujące zwierzęta.

Grzyby pasożytnicze nie atakują tak powszechnie organizmów zwierzęcych jak roślinne.

Jednak w każdej klasie tych pasożytów znaleźć można chociaż jeden gatunek, który odżywia się kosztem jakiegoś zwierzęcia. Współżycie niektórych grzybów ze zwierzętami niekoniecznie musi mieć charakter pasożytnictwa. Grzyb może odżywiać się kosztem jakiegoś organizmu zwierzęcego , lecz nie wyrządza mu w ten sposób żadnych szkód. Taki typ zależności określamy jako komensalizm.

U człowieka najczęstszą choroba grzybicza są różnego rodzaju grzybice. Choroby te dotyczą układu rodnego kobiet -tzw. choroby drożdżakowe lub mogą też mieć objaw skórny. Szczególnie popularne są grzybice stóp. W przypadku grzybic skórnych strzępki grzyba pasożytniczego porastają zewnętrzne warstwy skóry. Choroby grzybicze skóry i błon śluzowych nie są tak poważne jak te , które atakują organy wewnętrzne. Groźne dla układu oddechowego są grzyby z klasy grzybów niedoskonałych i sprzężniaków. Grzybnia tych grzybów może zatkać naczynia krwionośne oraz wydzielać substancje toksyczne dla organizmu. Najbardziej odporny na grzyby jest układ immunologiczny. Choroby grzybicze często rozwijają się u osób o osłabionej odporności, głównie u chorych na AIDS i białaczkę.