Tkanki roślinne dzielą się na tkanki twórcze i stałe.
Tkanki twórcze to inaczej merystemy, wśród których wyróżniamy pierwotne i wtórne. Do merystemów pierwotnych zaliczamy stożki wzrostu, czyli merystemy znajdujące się na wierzchołkach pędów i korzeni. Powodują one wzrost rośliny na długość. Drugim typem merystemów są merystemy boczne, które powodują, że roślina przyrasta na grubość. Wyróżniamy tutaj kambium i fellogen.
Tkanki stałe to: miękisz, tkanka okrywająca, przewodząca i wzmacniająca.
Do tkanki miękiszowej zaliczanych jest kilka typów. Jest to miękisz podstawowy, który wypełnia przestrzenie pomiędzy innymi tkankami oraz miękisz asymilacyjny, który znajduje się w liściach, posiada dużo chloroplastów i odpowiada za fotosyntezę. Oprócz tego występuje miękisz spichrzowy, który magazynuje zapasowe materiały i wodę u sukulentów oraz miękisz powietrzny występujący u wodnych roślin.
Tkanka okrywająca to skórka oraz korek. Skórkę tworzą żywe komórki, a na jej powierzchni odkładają się substancje chroniące przed parowaniem, np. wosk. Wytworami skórki są włoski, np. wydzielnicze, które produkują olejki eteryczne (pelargonia), włoski parzące, wytwarzające substancje odstraszającą roślinożerców oraz wabiące, które produkują nektar.
Korek jest wtórna tkanką okrywającą, zbudowaną z martwych komórek wypełnionych powietrzem. Występuje on u roślin wieloletnich i stanowi zabezpieczenie przed niekorzystnymi warunkami środowiskowymi, a także przed bakteriami i grzybami.
Tkanka przewodząca to drewno (ksylem) zbudowany z cewek, charakterystycznych zgrubień na ścianach i naczyń, które tworzą ciągi rurek. Organy te przewodzą z korzeni wodę z solami mineralnymi do wszystkich pozostałych części w roślinie.
Drugim rodzajem tej tkanki jest łyko (floem), które zbudowane jest z odcinków złożonych z rurek sitowych. Łyko rozprowadza substancje pokarmowe od liści i przewodzi je po całej roślinie.
Tkanka wzmacniająca chroni roślinę przed złamaniem. Złożona ona jest ze zwarcicy, zbudowanej z żywych komórek o zgrubiałych ścianach komórkowych, które to zgrubienia mieszczą się w kątach ścian lub na ścianach stycznych. Zwracica występuje głównie w łodydze. Sklarenchyma zbudowana jest z komórek martwych o ścianach zdrewniałych. Komórki te to włókna sklerenchymatyczne, które są puste w środku i występują np. u lnu, oraz komórki kamienne (sklereidy), występujące w pestkach i łupinach orzechów.
