Jądro komórkowe jest centrum komórki, można go nawet określić mianem mózgu, który steruje całą żywą komórką. Jądro ma kształt kulisty lub fasolowaty. Na ogół występuje pojedynczo, ale czasem może być w komórce więcej jąder lub nie być ich wcale, jak np. czerwonych krwinkach.
Jądro otacza podwójna błona, zwana otoczką jądrową. Warstwa zewnętrzna błony nadaje kształt całemu jądru oraz izoluje od pozostałych części w komórce. Nie jest ona szczelna, ponieważ posiada pory umożliwiające kontakt z resztą komórki. Łączy się ona z siateczką śródplazmatyczną. Jest ona substancją złożoną głównie z fosfolipidów oraz białek.
Mitochondrium to struktura mająca również dwie błony zbudowane z lipidów i białek. Ma ono kształt wydłużony, owalny. Jego wewnętrzna błona jest dużo szersza i przybiera postać pofałdowanych grzebieni na terenie mitochondrium. Na jej terenie występują białka. Substancja, która wypełnia jego wnętrze ma skład podobny do cytoplazmy.
Mitochondria to centra energetyczne, na terenie których powstaje energia w postaci wiązań chemicznych oraz związek wysokoenergetyczny ATP (adenozynotrójfosforan). Powstaje on dzięki spalaniu glukozy w trakcie oddychania komórkowego i jest określany jako uniwersalny nośnik energii. ATP nie jest związkiem trwałym i bardzo szybko ulega rozpadowi (jego półrozpad trwa pół sekundy).
Pośrednią funkcją jest też biosynteza białek, jaka dokładnie odbywa się dzięki rybosomom występującym na terenie mitochondrium.
Ostatnią reakcją, która zachodzi podczas oddychania, jest powstanie wody.
Procesy odbywające się w trakcie oddychania sprowadzają się do wędrówki protonów oraz elektronów poprzez wiele przenośników, które są wbudowane w wewnętrznej warstwie błony. Wędrujący elektron pozostawia na nich cząstkę energii. Dochodzi wtedy też do połączeń pomiędzy tlenem i wodorem.
Plastydy znajdują się jedynie u roślin. Mają one różnorodną budowę i barwę.
Najbardziej powszechny plastyd to zielony chloroplast odgrywający zasadniczą rolę w procesie fotosyntezy, podczas której powstają składniki organiczne.
Chloroplasty zawierają zielony barwnik zwany chlorofilem, który występuje głównie w liściach, a także w łodydze. Jest on wyczulony na konkretną długość promieni świetlnych. Oprócz niego chloroplasty mają i inne barwniki, które pobudzone innym rodzajem promieni, przekazują wyłapaną energię do chlorofilu.
Chloroplasty to struktury o kształcie owalnym, otoczone dwuwarstwową błoną złożoną z lipidów i białek. Wewnętrzna warstwa błony jest silnie pofałdowana. Fałdy w różnych miejscach tworzą skupiska, czyli granie, w których występuje zielony chlorofil. Obszar chloroplastu wypełnia substancja zwana stromą. Na jej terenie znajdują się dwa rodzaje kwasów nukleinowych, DNA i RNA.
Chloroplasty pełnią znakomicie swoją rolę, bo przystosowane są do procesu, bez którego na ziemi nie było by życia.
Wśród plastydów znajdują się też inne plastydy barwne, czyli żółte i pomarańczowe chromoplasty oraz plastydy bezbarwne, czyli leukoplasty. Funkcją leukoplastów jest gromadzenie substancji zapasowych, np. skrobi, a chromoplasty nadają barwę kwiatom, liściom, owocom i nie są aktywne podczas fotosyntezy.
