Trans-Atlantyk - charakterystyka bohaterów
Witold Gombrowicz – narrator i główny bohater powieści; nosi co prawda imię i nazwisko autora, natomiast nie można jego kreacji w tej powieści traktować jako stricte autobiograficznych wyznań samego Gombrowicza; o Witoldzie w „Trans-Atlantyku” wiemy, że wybuch wojny zasnął go w Buenos Aires, po tej informacji nie zamierza wracać do kraju, zdaje sobie sprawę, że może zostać uznany za bluźniercę, ale jest zdystansowany wobec pozy Polaka patrioty; przyjmuje postawę obserwatora, nie chce nadto angażować się w wydarzenia, zbyt często bowiem odkrywa absurdalność póz przyjmowanych przez swoich rodaków, traktuje je jako sztuczne, teatralne, odgrywane „na niby”
Tomasz Kobrzycki – były Major, patriota, wyjątkowo dumny, figura Polaka, dla którego honor jest ważniejszy od życia syna.
Ignacy Kobrzycki – syn Tomasza, który jest wyjątkowo przystojny, przyciąga uwagę Gonzala, chce czerpać radość z życia, jest gotów to robić, mimo że ojczyzna kona, to sprawia, że część bohaterów traktuje go jak zdrajcę.
Gonzalo – Portugalczyk, Metys i homoseksualista, wyjątkowo bogaty, ekscentryk, który spędza czas na uwodzeniu młodych chłopców, wyjątkowo inteligentny i podstępny.
Baron, Ciumkała i Pyckal – Polacy, wspólnie prowadzący spółkę, w której pracuje Witold; nierozłączni, mimo że permanentnie się kłócą o błahostki; wciągnięci do Związku Kawalerów Ostrogi
Feliks Kosiubidzki – minister, reprezentujący Polskę na obczyźnie; przewrażliwiony na punkcie pozorów, bardzo dystyngowany, wyniosły, przekonany o własnej wyższości, mówi jednak wyłącznie frazesami.
Cieciszowski – wieloletni rezydent w Argentynie, znajomy Gombrowicza.
Podsrocki – Sorka, radca Ministra, przejmujący jego napuszenie i wydumanie frazesów.
