Echa leśne - geneza i gatunek utworu
„Echa leśne” Stefan Żeromski napisał w 1905 roku, tym samym powracając do jednego z głównych tematów swojej twórczości, a więc powstania styczniowego. Ponownie pokazał jego mniej oczywiste oblicze.
„Echa leśne” to opowiadanie, które jest skupione wokół centralnej historii z okresu powstania styczniowego. Mamy w nim dwie historie: wyznaczania podziału gruntów pod koniec XIX wieku oraz dramatu powstania z lat 60. XIX wieku. Łączy je postać generała Rozbickiego. Żeromski zastosował tutaj ciekawe rozwiązanie: opowiadanie ma dwóch narratorów. Najpierw jest to mały chłopiec, który przygląda się zebraniu wójta, generała i innych ważnych postaci. Potem jednak narrację przejmuje sam Rozbicki. Na koniec powracamy do pierwszej narracji, co zamyka całe opowiadanie ramą narracyjną.
