Balladyna - streszczenie krótkie
Kirkor odwiedza Pustelnika. Prosi go o radę w sprawie ożenku. Podczas rozmowy dowiaduje się, że starzec jest Popielem III, bratem aktualnie panującego i bardzo despotycznego Popiela IV. Obecnie panujący król odebrał bratu władzę i wymordował mu dzieci. Ten zaś uciekł i przyjął przebranie Pustelnika. Zabrał jednak ze sobą prawdziwą koronę, którą ród Lecha ma od lat. Kirkor chce pomóc Pustelnikowi odzyskać władzę, ten przekonuje go jednak, aby zrezygnował z tej walki. Radzi także, aby na żonę wybrał sobie prostą kobietę. Do Pustelnika przychodzi Filon, który szuka idealnej partnerki, ale nie może znaleźć. Pustelnik każe mu się ustatkować.
Nad jeziorem Gopło pojawia się nimfa Goplana, której asystują Skierka i Chochlik. Okazuje się, że Goplana zakochała się w Grabcu – mężczyźnie, który kompletnie nie był nią zainteresowany. Następne spotkanie z nim oznaczało kolejne odrzucenie ze strony mężczyzny. Tym razem jednak Grabiec przyznał, że kocha Balladynę. To wyznanie rozwścieczyło Goplanę, która postanowiła zrobić wszystko, aby ten związek nie był możliwy. Użyła w tym celu swoich czarów.
Do swojej chaty weszła właśnie Wdowa ze swoimi dwiema córkami – Aliną i Balladyną. Obie kobiety marzyły o tym, aby wyjść za mąż. Najlepiej za księcia. Chwilę później w progu pojawił się Kirkor, którego powóz utknął na mostku (za sprawą czarów Goplany). Na mężczyźnie wrażenie zrobiły obie kobiety. Kiedy naprawa się udała, on nadal nie był w stanie wyjść. Chciał się oświadczyć, nie wiedział jednak której z kobiet. Za podszeptem Skierki Wdowa zaproponowała więc konkurs – dziewczyny miały zbierać maliny. Która dzban uzbierałaby pierwsza, ta miała zostać żoną Kirkora.
Wieczorem Goplana spotkała się z pijanym już wtedy Grabcem. Dowiedziała się, że spotkał się z Balladyną. To rozwścieczyło ją tak mocno, że zamieniła Grabca w wierzbę płaczącą. Dzięki temu nie mógł już spotykać się z byłą kochanką.
Niedaleko Alina i Balladyna rywalizowały ze sobą. Alinie sprzyjało wszystko, Balladynie – wręcz przeciwnie. Kiedy kobiety spotykają się w lesie, Alina ma praktycznie pełny dzban. Balladyna chce, aby jej go oddała. Kiedy ta odmawia, Balladyna nożem zabija siostrę i odchodzi. Dziewczynę znajduje Filon, który widzi w niej idealną kobietę, która jednak już nie żyje. Nadchodzi także Pustelnik, który razem z Filonem zabiera dziewczynę do swojej chaty.
W chacie Wdowa i Kirkor czekają na dziewczyny. Pojawia się Balladyna i informuje ich, że Alina uciekła z innym mężczyzną. Wdowa jest w szoku. Kirkor podaje pierścień Balladynie. Ona zaś wszystkie kwiaty widzi niczym skąpane we krwi.
Mieszkańcy wsi rozmawiają przy płonącej chacie Wdowy o kobiecie i jej córce, które teraz mieszkają na dworze Kirkora. Mowa jest o ślubie dziewczyny, czarnej przepasce na jej czole i odcięciu się od przeszłości. Na dworze Kirkor informuje Balladynę, że musi wyjechać na trzy dni. Po drodze wstępuje do Pustelnika, który podpowiada mu, aby wysłać do żony skrzynię z nakazem jej nieotwierania do powrotu. Balladyna nie wpuszcza znajomych matki na dwór Kirkora. Do Pustelnika przychodzi Filon, który dowiaduje się, że Alina jednak nie przeżyła i została pochowana w mogile. Potem przychodzi jeszcze Balladyna, która chce się pozbyć znaku z czoła. Pustelnik rozpoznaje w niej morderczynię i chce zmusić dziewczynę do wyznania grzechów, to jednak mu się nie udaje. Balladyna odchodzi.
Skierka i Chochlik znajdują koronę Lecha. Chcą ją przekazać Goplanie. Grabiec prosi Goplanę, by zamieniła go w króla dzwonkowego. Nimfa ulega i obdarowuje go nowymi szatami, berłem i królewską koroną. Grabiec rusza na zamek Kirkora.
Do zamku przybywa Gralon ze skrzynią i wiadomością od Kirkora do Balladyny. Informuje także o pobycie u Pustelnika. Kostryn, dowódca straży, który słyszał rozmowę Balladyny z Pustelnikiem, obawia się, że Gralon chce zdradzić Balladynę, wyzywa go na pojedynek, kiedy słyszy o ciele tura leżącym obok chaty. Ostatecznie jednak śmiertelny cios Gralonowi zadaje Balladyna.
Na dworze Kirkora trwa uczta, na której uwagę skupia Grabiec jako król. Podczas uczty Balladyna opowiada zmyśloną historię o swoim pochodzeniu. Pojawia się Wdowa, która prosi o wodę i jedzenie. Zwraca się do Balladyny jak do córki, ale dziewczyna się jej wypiera, nazywa wariatką, a następnie, mimo szalejącej burzy, nakazuje wyrzucić z zamku. Do zamku z kolei dociera posłaniec, który informuje, że Kirkor pokonał i zabił Popiela IV. Sam nie przyjął godności władcy, ale ogłosił, że do Gniezna powinien się udać ten, kto posiada prawdziwą koronę Piastów. W tym momencie uwaga wszystkich kieruje się na Grabca w koronie. Ten prosi Chochlika o śpiew. Sługa Goplany śpiewa o malinach i ich zbieraniu, co ostatecznie doprowadza Balladynę do omdlenia.
Kirkor jest w chacie Pustelnika. Informuje go, że jedzie do Gniezna. Dowiaduje się, że korona zniknęła. Uważa jednak, że fałszywy król się stawi na jego wezwanie, więc łatwo go będzie obalić. Potem do Pustelnika przychodzi Wdowa, żaląc się na wyrodną córkę. Pustelnik mówi jej, że osądzi ją, gdy tylko zasiądzie na tronie.
W zamku Balladyna dokonuje morderstwa Grabca. Zapomina o koronie. Ostatecznie wraca się po nią Kostryn, który zostaje wspólnikiem Balladyny.
Goplana postanawia opuścić Gopło, kiedy orientuje się, jak dużo szkód wyrządziła. Odlatują z nią Skierka i Chochlik. Balladyna i Kostryn szykują się do starcia z wojskami Kirkora. Do tego zaś docierają wieści nie tylko o samozwańczym królu, ale i śmierci Pustelnika, który został powieszony na drzewie przy swojej chacie. Balladyna z Kostrynem przekupują część wojsk Kirkora. To przechyla szalę zwycięstwa. Kirkor umiera. Balladyna nie była do końca pewna zwycięstwa, miała więc w pogotowiu zatruty nóż do popełnienia samobójstwa. Teraz kroi nim chleb, który podaje Kostrynowi, otruwając go w ten sposób.
Kiedy do Gniezna dociera Balladyna, Kostryn umiera, próbując jeszcze w ostatniej chwili wszystkich ostrzec przez nową królową. To się jednak nie udaje. Dziejopis Wawel mówi o dziewczynie, która odleciała z kluczem żurawi. Potem rozpoczyna się sąd, którego dokonać ma Balladyna. Staja przed nią kolejno: lekarz informujący o otruciu Kostryna, Filon przywołujący historię śmierci Aliny, w końcu oślepiona Wdowa skarżąca się na wyrodną córkę. Upominana przy każdej z tych spraw Balladyna zmuszona jest wydać wyrok śmierci. Musi to zrobić nawet w przypadku oskarżenia Wdowy, mimo że ta do końca na torturach nie chciała ujawnić imienia córki. Kiedy po raz trzeci Balladyna wypowiada wyrok śmierci, uderza w nią piorun. Kobieta ginie na miejscu i zamiast koronacji trzeba przygotować ceremonię pogrzebową.
