Stary człowiek i morze - biografia autora

Ernest Hemingway urodził się 21 lipca 1899 r. w Oak Park. Był pisarzem, dziennikarzem, korespondentem wojennym. Został laureatem nagrody Pulitzera oraz literackiej nagrody Nobla. Uznawany jest za jednego z najwybitniejszych pisarzy amerykańskich.

Dzieciństwo spędził w rodzinnych stronach, gdzie w czasie liceum próbował swoich sił w dziennikarstwie. W czasie I wojny światowej został ranny we Włoszech. Wrócił do domu, a potem przeniósł się do Toronto, gdzie dostał pracę i został korespondentem zagranicznym w „Toronto Star Weekly”. W 1920 przeniósł się do Chicago, ale dalej pisał artykuły do gazety. W 1921 r. Hemingway poślubił pierwszą żonę Hadley Richardson, z którą wyjechał do Paryża, gdzie twórca poznał śmietankę europejskich pisarzy i artystów. Nadal pisał reportaże do „Toronto Star”. Kolejne lata mijały między Toronto, Paryżem, a Hiszpanią. Wówczas powstawały pierwsze utwory literackie Ernesta.

W 1927 r. Hemingway rozwiódł się i ożenił Paulina Pfeiffer, z którą miał romans. Początkowo mieszkali we Francji, potem przenieśli się do Stanów. Nadal pisał opowiadania i powieści. W 1933 r. udał się z żoną w podróż do Afryki, która zaowocowała kolejnymi kartami twórczości. W 1934 r. pływał po Karaibach, a 3 lata później został korespondentem z wojny domowej w Hiszpanii.  Kolejne 2 lata później znalazł się w Hawanie, gdzie w 1940 r. po kolejnym rozwodzie poślubił swoją trzecią żonę — dziennikarkę Marthę Gellhorn. Razem pracowali jako reporterzy w Chinach (Hemingway został tam tajnym agentem KGB). Po powrocie do Ameryki pisarz patronował wybrzeże Kuby, poszukują niemieckich łodzi podwodnych, a pod koniec wojny wrócił znów do Francji, gdzie obserwował lądowanie aliantów w Normandii, a także pracował jako korespondent wojenny. Nie był jednak bierny i kiedy mógł – walczył z Niemcami. Za swoją odwagę został odznaczony Brązową Gwiazdą.

O wojnie w 1946 r. ożenił się po raz czwarty. Wybranką była Mery Welsh. Odbyli wspólnie podróż przez Atlantyk, mieszkali w Afryce, potem w Paryżu, Hiszpanii i znów w Ameryce. Pisarz wielokrotnie wracał też na Kubę, gdzie w banku zostawił swoje rękopisy. Pod koniec życia był przekonany, że śledzi go FBI. Ernest Hemingway odebrał sobie życie 2 lipca 1961 r. w Ketchum z pomocą ulubionej strzelby.

Twórczość Hemingwaya została doceniona nie tylko przez czytelników i krytyków literackich, ale także przez świat filmu. Wiele jego powieści i opowiadań zostało przeniesione na duży ekran, zyskując sympatię widzów.

Ważniejsza twórczość:

• „Słońce też wschodzi” (1926)
• „Pożegnanie z bronią” (1929)
• „Zielone wzgórza Afryki” (1935)
• „Komu bije dzwon” (1940)
• „Stary człowiek i morze” (1952)
• „Śniegi Kilimandżaro” (1961)
• „Wyspy na Golfsztromie” (1970)