Spis treści:
- Grzbietoród amerykański – płaz z Ameryki Południowej
- Czym się wyróżnia grzbietoród amerykański?
- Nietypowy sposób rozmnażania grzbietorodów
- Widowiskowe gody grzbietorodów
Grzbietoród amerykański – płaz z Ameryki Południowej
Grzbietoród amerykański (Pipa pipa albo Pipa americana) należy do płazów bezogonowych z rodziny bezjęzycznych. Nieco przypomina żabę, choć jest bardziej pokraczny: ma szerokie i mocno spłaszczone ciało, długie i wiotkie kończyny, a do tego nieproporcjonalnie małą, trójkątną głowę. Skóra pokryta brodawkami przybiera kolor brunatny, szary albo brązowy – takie ubarwienie pozwala mu doskonale maskować się w mule. Samce osiągają długość od 10 do 15 cm, samice są od nich większe: mogą mieć do 17 cm długości.
Choć to dosyć dziwnie wyglądające stworzenie, należy do całkiem pospolicie występujących. Grzbietorody można spotkać w Ameryce Południowej, najczęściej w Gujanie, Brazylii i Surinamie. Gatunek ten żyje w tropikalnych lasach, prowadząc tam wodny tryb życia. Na ląd wychodzi tylko wtedy, gdy musi. Zasiedla muliste dno Amazonki i innych stojących zbiorników.
Przeczytaj również: Ma kolce i żyje w Bałtyku. Gdzie można spotkać rozgwiazdę czerwoną?
Czym się wyróżnia grzbietoród amerykański?
Grzbietoród nie należy do najbardziej urokliwych stworzeń, choć jego niepołączone błoną kończyny i mała główka sprawiają, że wygląda dosyć zabawnie. Tego płaza wyróżnia jednak nie tylko wygląd. Co warto o nim wiedzieć?
- Prowadzi wodny tryb życia, a pod wodą wytrzymuje około godziny. Na ladzie porusza się, pełzając.
- Czatując na dnie, poluje na ofiary. Jego pożywieniem są drobne wodne zwierzęta, na przykład owady i larwy bezkręgowców. Palcami wygrzebuje je z mułu i umieszcza w pysku.
- Grzbietorody nie mają języka ani zębów, dlatego ich jedynym sposobem na złapanie ofiary jest wykorzystanie kończyn.
- Grzbietorody świetnie radzą sobie w wodzie o niskiej zawartości tlenu, są jednak wrażliwe na zanieczyszczenia chemiczne.
- Grzbietorody wdają się czasem w konflikty i walczą ze sobą. Wydają wówczas pojedyncze dźwięki, gryzą, kopią i uderzają głowami.
Przeczytaj również: Rzadki ptak nad Bałtykiem. Pierwszy raz zaobserwowany żywy
Nietypowy sposób rozmnażania grzbietorodów
Żeby zrozumieć, dlaczego grzbietoród amerykański rozmnaża się nietypowo, trzeba wiedzieć, jak wygląda to z reguły u płazów bezogonowych.
Większość gatunków składa skrzek do wody, aby po pewnym czasie rozwinęły się z niego ogoniaste kijanki. Później, te niewielkie organizmy intensywnie rosną i zmieniają się w małe żaby, wyglądające tak samo, jak osobniki dorosłe. Pozostawione bez opieki jajeczka są jednak łatwym celem dla drapieżników, dlatego niektóre gatunki wykształciły inne sposoby rozmnażania – bezpieczniejsze dla skrzeku i młodego potomstwa. W niektórych przypadkach pomijane jest na przykład stadium larwalne.
Jednym z takich gatunków jest właśnie grzbietoród, który rozmnaża się niezwykle osobliwie. Do zapłodnienia dochodzi w czasie pory deszczowej. Wówczas samiec wydaje specyficzne, przypominające tykanie zegara dźwięki, a samica wabi go zapachem. Nie mają na to zbyt dużo czasu – gody grzbietorodów trwają zaledwie dobę.
Przeczytaj również: Fruczak gołąbek – polski koliber przemieszcza się z prędkością 50 km/h
Widowiskowe gody grzbietorodów
Na uwagę zasługuje sposób, w jaki dochodzi do zapłodnienia u grzbietorodów. Gdy samica i samiec połączą się w ampleksusie, czyli charakterystycznym, występującym u płazów bezogonowych odruchu płciowym, zaczynają wykonywać obroty – a właściwie salta. W tym czasie samiec naciska na brzuch samicy, aby „przechwycić” jajeczka, a następnie umieścić je na jej grzbiecie. Przy jednorazowym obrocie jest w stanie „przerzucić” około 10 jajeczek, a cały rytuał pary powtarzają nawet 15 razy. Zwykle udaje się złożyć i zapłodnić około 100 jaj.
Zapłodnione jajeczka przyklejają się do grzbietu samicy, a jej skóra zaczyna je wówczas zarastać, dzięki czemu bezpiecznie mogą się rozwijać. Jajeczka, które spadły i nie zdołały się przykleić do pleców samicy, obumierają. Po rozmnażaniu samiec i samica rozdzielają się.
U grzbietorodów nie występuje etap larwalny. W pełni ukształtowane, ale wciąż miniaturowe osobniki opuszczają swoje bezpieczne kieszonki na grzbiecie matki po około 12-20 tygodniach od zapłodnienia. Z reguły robią to o własnych siłach, choć samica może wywołać ich szybsze wyjście. Małe żabki wyglądają jak dorosłe osobniki, z tym że ich długość wynosi jedynie 2 cm. Nie mają także jeszcze rozwidlenia na przednich kończynach. Gdy młode opuszczą grzbiet matki, zrzuca ona skórę, a jej grzbiet ponownie staje się gładki.
Grzbietorody amerykańskie to niezbyt ładne stworzenia, które jednak mają swoich miłośników. Niektórzy decydują się zaprosić takiego płaza do swojego terrarium i traktować jak domowe zwierzątko. Hodowla nie jest trudna, natomiast zakup grzbietoroda to kwestia kosztowna – pojedynczy egzemplarz kosztuje nawet kilkaset złotych.
Źródła: fishbase.pl, animalsdiversity.org, ekologia.pl, medianauka.pl
Rozwiąż quizy przyrodnicze:
Trudny QUIZ przyrodniczy. Zdobędziesz komplet punktów?
Bzyczy, gryzie, żądli... Co wiesz o owadach latających?
Wielki QUIZ ornitologiczny. Sprawdź, co wiesz o ptakach wodnych