Superbohater w służbie Stanom Zjednoczonym

Atak Japonii na Pearl Harbor w 1941 roku zmusił amerykańskich żołnierzy do czynnej walki na froncie II wojny światowej. Rząd amerykański postanowił, że trzeba przekonać ludzi do wstąpienia w szeregi armii, bo w przeciwnym razie skutki wojny z Cesarstwem Wielkiej Japonii mogą być tragiczne. Dodatkowym motorem napędowym dla powstania produkcji była kontrofensywa amerykańska rozpoczęta w styczniu 1942 roku. 

Pomysł wprowadzono w życie 1943 roku za sprawą dzieła Lamberta Hillyer’a – serialu kinowego o tytule „Batman” na podstawie komiksów z 1939 roku. Z herosem łatwo było się utożsamiać, gdyż nie posiadał żadnych mocy. Postać, podobnie jak żołnierz na froncie, dysponowała w walce wyłącznie technologią i własną siłą fizyczną. Tytułowy superbohater miał za antagonistę japońskiego agenta Doktora Dakę oraz jego ludzi, przy czym Batman pokazany jest jako najsilniejsza z postaci na ekranie i wychodzi ze starć zwycięską ręką. 

 

Film jest wyłącznie amerykańskiej produkcji i dystrybuowany był w języku angielskim. Produkcja była podzielona na odcinki, trwając łącznie 260 minut. 

Okrucieństwo wojny na brytyjskiej taśmie

I wojna światowa jest pierwszym w historii konfliktem na taką skalę – 22 państwa biorące udział w działaniach wojennych  i 8,5 milionów poległych. Statystyki walk są tragiczne, ale nie działają na wyobraźnie tak jak ruchomy, realistyczny obraz konfliktu. 

W 1916 roku rozegrała się bitwa nad Sommą, której początkową fazę nagrał Brytyjczyk Geoffrey H. Malins, nazywając  film po prostu „Bitwą nad Sommą”. Bohaterami filmu są przerażeni i zmęczeni żołnierze brytyjscy, dla których widok martwych kolegów stał się już rutyną.


I wojna światowa charakteryzuje się walką pozycyjną, ciągłymi ostrzałami artylerii i oddziałami osadzonymi w okopach – wróg był często niewidoczny, a śmierć przychodziła niespodziewanie od pobliskich wybuchów. Jedyne co widać na nagraniu to śmierć młodych mężczyzn i zniszczenie, przez co obraz Malins’a można odebrać jako apel o pokój. 

Film jest brytyjskiej produkcji. Obraz jest niemy i posiada angielskie napisy. 

Szlachetny Niemiec i nieodpowiedzialny Brytyjczyk

Katastrofa brytyjskiego transatlantyku RMS Titanic z 1912 roku została wielokrotnie zobrazowana na srebrnym ekranie, ale najbardziej znane są dwa filmy  – amerykański z 1997 roku oraz pierwszy w historii, nazistowski, z 1943 roku. Niemcy chętnie wykorzystali katastrofę statku, wiążąc fakt zatonięcia z nieudolnością brytyjskiej załogi. Stworzenie filmu miało na celu dyskredytację wojennego wroga III Rzeszy, jakim była Wielka Brytania.  


Chęć negatywnego przedstawienia Brytyjczyków można powiązać z ogromną porażką Hitlera z 1940 roku, jaką była przegrana w Bitwie o Anglię. Propagandowego przedstawienia wypadku podjęło się dwóch reżyserów, Werner Klinger i Herbert Selpin. Współpraca twórców doprowadziła do nakręcenia filmu „Titanic” w 1943 roku, a kadr z tonącym statkiem nagrano w polskim, gdyńskim porcie. Niechlubnymi bohaterami filmu są Brytyjczycy, którzy przez swoje nieroztropne i chciwe zachowanie doprowadzają do katastrofy statku. Przez cały seans jedyną pozytywną postacią jest niemiecki oficer – Petersen, reszta pasażerów i załogi reprezentuje wyłącznie złe cechy. 

Dramat wyprodukowano w nazistowskich Niemczech i rozpowszechniano go wyłącznie w języku niemieckim. Film trwa 85 minut.


Rozwiąż nasze quizy:

Weekendowy QUIZ z fauny. Mało kto zdobędzie 15/20

Trudny QUIZ ortograficzny. Zdania z Ogólnopolskich Dyktand. Dasz radę?

QUIZ na środę. Pamiętasz seriale dla młodzieży z lat 80. i 90.?