Praktycznie od urodzenia człowiek pełni liczne role społeczne. Inne jednostki w społeczeństwie wymagają od człowieka odpowiednich zachowań, które są stosowne do wieku człowieka. Przez całe swoje życie ludzie spełniają wiele takich ról: począwszy od małego dziecka, aż po bycie babcią czy dziadkiem.

Od 2 do 3 lat - człowiek jest tylko dzieckiem, gdyż jest on zbyt mały by od niego czegoś wymagać. Jego rodzice dopiero zaczynają "wprowadzają" go w życie.

Od 5 do 6 lat - właśnie w tym wieku młody człowiek zaczyna tak naprawdę pełnić rolę syna albo córki. Jest już na tyle duży, aby zrozumieć większość zachowań rodziców. Mama przekazuje swojej córce typowo damskie zachowania takie jak np. gotowanie, sprzątanie. Córka przygląda się i w ten sposób uczy się kobiecych zachowań. Małe dziewczynki bardzo często naśladują swoje mamy, udając, że na przykład przewijają dzidziusia. Ojciec natomiast przekazuje swojemu synowi zachowania typowo męskie. Mali chłopcy bardzo często bawią się samochodzikami. Rodzice od dzieci w tym wieku wymagają niewiele. Uczą dziecko kultury osobistej, a także mówienia ludziom "Dzień dobry" i "Do widzenia" oraz "Dziękuję". Dzieciaki w tym wieku spełniają także funkcję przedszkolaka. W przedszkolu spotykają inne dzieci oraz uczą się, życia i zabawy w grupie. Panie, które opiekują się dziećmi w przedszkolu wymagają od nich kultury, koleżeństwa oraz grzeczności.

Od 7 do 9 lat - ten wiek (nauczanie zintegrowane) jest dla dzieci początkiem uczenia się nieco trudniejszych rzeczy. Dzieci zaczynają pełnić nową rolę, a mianowicie- ucznia. Musi on wówczas zachowywać się zgodnie z określonymi regułami zawartymi na przykład w regulaminie szkoły. Od osoby w tym wieku wymaga się miedzy innymi: kulturalnego zachowania, używania słów grzecznościowych, systematyczności, chodzenia na zajęcia czy punktualności. Niezastosowanie się do norm powinno być karane na przykład negatywną uwagą w dzienniku. Dzieci w tym wieku uczą się, dostają oceny, mogą być nagradzane albo karane. Ponadto dzieci zaczynają się dzielić w mniejsze grupki przyjaciół. Da się wówczas zaobserwować kto kogo najbardziej lubi, i z kim najchętniej się koleguje. Dziecko wtedy zaczyna także spełniać rolę szkolnej koleżanki czy kolegi a nawet przyjaciela czy przyjaciółki.

Od 10 do 12 lat - jest to 4, 5 i 6 klasa szkoły podstawowej, czyli już trochę wyższy poziom w edukacji, jednak nie tylko. Dzieci zaczynają się zaprzyjaźniać. Dobre przyjaciółki i przyjaciele wspierają się wzajemnie w ciężkich chwilach. W momencie kiedy jedna przyjaciółka obrazi drugą swoją bliską przyjaciółkę, to więź pomiędzy nimi osłabnie albo całkiem zniknie. Dwunastolatkowie (oraz starsze dzieci) bardzo często należą do różnych kółek zainteresowań, na przykład Szkolne Kółko Sportowe lub kółko matematyczne, plastyczne, muzyczne itp. Uczennice i uczniowie, którzy zapiszą się do jakichś kółek muszą uczęszczać na zajęcia oraz przestrzegać reguł jakie obowiązują na tych zajęciach. Młody człowiek powoli staje się odpowiedzialny za wszystkie swoje czyny.

Od 13 do 15 lat - to już jest wiek gimnazjalny. Uczennice i uczniowie muszą więcej się uczyć ponieważ mają w szkole już kilka nowych przedmiotów. Nauczyciele wymagają opanowania coraz większych partii materiałów. W klasie zaczynają wyodrębniać się przywódcy oraz tak zwane "kozły ofiarne". To grupa "ustala" normy i reguły postępowania, a niektórzy uczniowie zaczynają narzucać swój styl życia innym. Jeśli ktoś się nie podporządkuje albo złamie którąś z zasad klasowych, mogą go spotkać niemiłe konsekwencje. Nie ma tu oczywiście mowy o jakichś uwagach albo ujemnych punktach. Jednak stosunek jaki będą mieć inni do osoby łamiącej zasady zostanie "pokazany" poprzez traktowanie jej w gorszy sposób.

Od 16 do 19 lat - dziewczęta zaczynają się stawać kobietami, natomiast chłopcy- mężczyznami. Młody człowiek w 18 roku życia zaczyna być pełnoletni dlatego też wszyscy uznają, że powinien zacząć zachowywać się stosownie do jego wieku i dojrzale. W tym okresie młody człowiek powinien zacząć się zastanowić nad jego przyszłością, gdyż tego wymaga od niego rodzina oraz szkoła.

Od 20 do 25 lat - najczęściej człowiek jest już studentem. Jego głównym zadaniem jest uczenie się oraz rozwijanie swoich zainteresowań, a także zdobywanie nowej wiedzy, aby mieć w przyszłości dobry zawód. Człowiek ten nie przestaje jednak pełnić roli córki, syna, brata czy siostry.

Od 25 do 35 lat - w tym okresie ludzie najczęściej zaczynają zakładać rodziny. Kobiety zaczynają pełnić funkcję żony oraz matki. Funkcja żony wymaga od kobiety bycia "panią domu". Powinna wypełniać liczne domowe obowiązki, na przykład sprzątanie, gotowanie, czy pranie. Jako matka także musi się opiekować dziećmi, na przykład uczy je elementarnych rzeczy takich jak chodzenie. Zadaniem męża jest najczęściej utrzymywanie rodziny. We współczesnym świecie często role kobiety i mężczyzny odwracają się, co oczywiście nie jest złe, wręcz przeciwnie.

Od 35 do 45 lat - wtedy człowiek przeważnie pełni rolę pracownika (oczywiście może zacząć pracować wcześniej). Każdy pracownik ma jakąś pozycję, czasem jest ona wyższa na przykład szef, dyrektor, od osoby na wysokiej pozycji wymagana jest odpowiedzialność. Osoba będąca dyrektorem musi być pracowita i zdecydowana. Można także być zwykłym, szeregowym pracownikiem. Od takiej osoby wymaga się - bardzo podobnie jak od ucznia - punktualności, pracowitości czy uczciwości itp. W zależności od wykonywanego zawodu oczywiście.

Od 45 do 65 lat - najczęściej wówczas matki zaczynają być babciami oraz teściowymi, natomiast ojcowie stają się dziadkami oraz teściami. Niektórzy jednocześnie są emerytami. Mogą także opiekować się wnukami.

Od 60 wzwyż - człowiek pełni rolę członka rodziny, dziadka, babci, matki, ojca, emeryta itp. Ponadto może także do końca życia być czyimś przyjacielem.