Upadek Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, doprowadził do zakończenia długotrwałego podziału świata na dwa bloki polityczne. Jednocześnie nastąpiło również samoistne rozwiązanie się dotychczasowego konfliktu, który od lat bezpośrednio zagrażał pokojowi na ziemi.
Nie oznaczało to wcale automatycznego zakończenia narosłych do tej pory antagonizmów pomiędzy poszczególnymi regionami, które owocują do tej pory konfliktami zbrojnymi i niosą za sobą śmierć i cierpienie niewinnych ludzi. Bardzo ważnym problemem jest też rosnąca groźba użycia broni atomowej.
Według danych, które podaje w swoim podręczniku K.A. Wojtaszczyk ( Wiedza o społeczeństwie, red. K. A. Wojtaszczyk) w roku 1954 na świecie było 50 konfliktów, a w dwunastu krajach (na trzech kontynentach) niemal nieprzerwanie toczyły się wojny domowe. W rok później ich liczba zmniejszyła się do 30, a w dwa lata potem (1996) w 24 miejscach na całym globie istniało 27 konfliktów zbrojnych, z czego 22 rozpoczęły się jeszcze przed rokiem 1989. W roku 1998 liczba ta nie zmniejszyła się, ale dwa spośród nich (między Indiami i Pakistanem oraz Egiptem i Etiopią), miało charakter było o charakterze ogólnonarodowy.
Do najczęściej wymienianych przyczyn konfliktów, należą przede wszystkim różnice kulturowe, etniczne i religijne. Coraz częściej zalicza się do nich również zagrożenia ekologiczne. Mają one miejsce wtedy, gdy jedno z krajów użyje środka chemicznego, zagrażającego środowisku naturalnemu lub mieszkańcom państwa z nim sąsiadującego
Do opisywanych wyżej konfliktów, należą również wojny domowe. Najczęściej wybuchają one wtedy, gdy dochodzi do przewrotu politycznego w państwie, lub zatargu pomiędzy rządzącymi nim siłami. Istnieje wtedy zagrożenie bezpośredniego użycia siły wojskowej przez jedną lub obie walczące strony.
Miejscem, gdzie najczęściej dochodzi do wojen domowych jest kontynent afrykański. W ubiegłym stuleciu, walki zbrojne miały miejsce przede wszystkim na terenie Algierii, Somalii, Sudany, Republiki Południowej Afryki, wreszcie zaś Rwandy, Liberii, czy Konga. Ich przyczyną, były przede wszystkim istotne różnice historyczne i ekonomiczne, pomiędzy zamieszkującymi te kraje plemionami. Wojny spowodowały, że znacząco zwiększyła się liczba uchodźców. Oblicza się, że w czasie działań w Rwandzie odeszło w kraju 2,5 miliona mieszkańców.
Do konfliktów zbrojnych, dochodzi również na terenie dawnego Związku Radzieckiego. Ich powodem są, narosłe przez lata prądy separatystyczne. Obecnie walki najczęściej toczą się na terenie niemal całego Kaukazu, obejmując swym zasięgiem głownię Czeczenię i część Gruzji.
Najkrwawsza była jednak wojna domowa w Jugosławii, która miała miejsce w latach 1992 - 1995. W 1998 roku wybuchł konflikt zbrojny w Kosowie, który zakończył się wielomilionową czystką Albańczyków.
Do najczęstszych metod likwidacji konfliktów zbrojnych, należą mediacje międzynarodowych organizacji, nakładanie wszelkiego rodzaju sankcji, a także poprzez interwencję zbrojną. Ta ostatnia miała miejsce między innymi dwukrotnie w Iraku, najpierw we wczesnych latach dziewięćdziesiątych, potem w roku 2003. Doszło wówczas do ostatecznego obalenia władzy Saddama Husajna.
Warto zauważyć, że wiele, trwających od lat konfliktów, zostało w wieku XX rozwiązane. Przykładowo wymienić można konflikt w Kambodży, zakończony w roku 1992 oraz na Bliskim Wschodzie w 1994, który trwał od roku 1967.
