Działalność Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii

Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej jest stowarzyszeniem mającym na celu uwielbić Boga oraz uświęcać swoje życie wzorem, dla, którego powinien być Jezus Chrystus. Szczególnym zadaniem tego towarzystwa jest działalność apostolska względem rodaków będących poza swoim krajem. Towarzystwo Chrystusowe zostało założone przez kardynała A. Hlonda. Duchowość związana jest ściśle z charyzmatem. Wypływa ona również z tradycji, które zostały wszczepione we wspólnotę. Pierwszym przełożonym Towarzystwa był ksiądz I. Posadz. Formacja członków należących do wspólnoty opiera się na pogłębieniu oraz przyswojeniu tego, co związane jest z tożsamością zakonną. Główną myślą towarzyszącą tej wspólnocie jest zdanie świętego Pawła. Zasadniczą podstawą jest przeżycie zjednoczenia z Jezusem przez Ducha Św. Dojrzała osobowość jest głównym celem wymaganym przez powołanie i posłannictwo wobec Polonii zagranicznej. Realizacja przebiega przez odpowiednie formowanie własnego ducha wraz z intelektem oraz apostolstwa. Cechą charakterystyczną jest wcielanie słów Jezusa w codzienne życie. Nacisk kładzie się na takie sfery ludzkiej działalności jak: samowychowanie, życie w wolności, a także kształtowanie ochotnego ducha do służby oraz odpowiedzialności innym. Etap formacyjny można traktować jako całość. Jednak występują tu 2 główne fazy: formacje konstytutywne począwszy od aspiratu poprzez nowicjat oraz alumnatu. Później składane są trzy podstawowe śluby wieczyste, takie jak: czystość, ubóstwo oraz posłuszeństwo. Ponad to następuje tutaj pogłębienie tożsamości przez studiowanie kwestii teologicznych oraz wiadomości dotyczących Kościoła oraz Towarzystwa. Osoby będące księżmi wikariuszami odbywają specjalne spotkania, których celem jest problemy związane z działalnością duszpasterską oraz emigracyjną. Dokładnie po 5 latach duszpasterze muszą odbyć cały miesiąc probacje. Zobowiązani są do tego księża oraz bracia zakonni. Celem budowania siebie oraz gorliwości, a także budowanie wspólnej jedności zakonnej, w każdym roku odprawiane są 6 - dniowe rekolekcje, na których uczestniczą wszyscy bracia. Zobowiązani są również przez jeden dzień w miesiącu zrobić dzień skupienia.

Bardzo szczególne dla tego stowarzyszenia są wytyczne kardynała Hlonda, należą do nich: całkowite oddanie się sprawie Bożej będącej na emigracji, ofiarowanie siebie poprzez radość i prostotę ducha, wyrzeczenie się wygód oraz życia w imię dobra czynionego dla polskiej polonii. W Towarzystwie bardzo ważne jest życie wspólne. Chrystusowie to człowiek kochający mszę św., dlatego wspólnota ta promuje oraz jest wydawcą periodyku pod tytułem, Msza święta. Propagują pobożność szczerą prostą, powinna być przesiąknięta Bożą miłością oraz ufnością taką, jaką posiadają dzieci. Szczególne miejsce podczas modlitw odgrywa modlitwa, która jest odmawiana 3 razy w ciągu dnia za emigrantów oraz duszpasterzy działających za granicą Polski.

Towarzystwo to szczególnie promuje już od początku swej działalności nabożeństwa związane z czcią Jezusa oraz NMP, a także do św. Józefa patrona tego zgromadzenia. Chrystusowy mają następujące obowiązki, które powinni wypełniać każdego dnia. Najważniejsza jest modlitwa poranna, wieczorna, robienie rachunku sumienia, rozmyślanie, studiowanie Pisma Św., adorowanie Najświętszego Serca Pana Jezusa, odmawianie różańca.

Działalność oraz realizacja charyzmatu związanego z powołaniem

Działalność Towarzystwa oparta jest na misji zalecanej od dawna przez sam Kościół. Codzienne życie chrystusowców oparte jest na radach ewangelicznych jak i modlitwie oraz pokucie. Praca na rzecz rodaków przebywających poza Polską należy do jednych z najważniejszych zadań.

Kapłani są tymi, którzy ogłaszają, że zbawienie jest dostępne wszystkim ludziom. Rozwijają działalności nie tylko duszpasterską, a także społeczną oraz kulturową. Bracia ze zgromadzenia biorą swój udział w posłannictwie, które zostaje wypełnione pod postacią gorliwego naśladowania Chrystusa jak i służą pomocą, które jest wpisane w posługę zgromadzenia. Towarzystwo to jest wydawcą Mszy Świętej, czasopisma wychodzącego, co miesiąc. Zawiera ona również problemy związane z emigracją. Drugim czasopismem wydawanym przez zgromadzenie jest Miłujcie się poruszające problemy młodzieży. Towarzystwo też posiada wydawnictwo, którego nazwa pochodzi od głównego założyciela Hlondianum. Dla większej świadomości istnienia problemu emigracyjnego Towarzystwo Chrystusowe założyło Ruch Apostolatu Emigracyjnego zrzeszającego kapłanów, osoby konsekrowane oraz świeckich. Dom Generalny tego zgromadzenia znajduje się w Poznaniu, gdzie w 1984 r. został założony Instytut Duszpasterstwa, prowadzący działalność misji apostolskiej pośród rodaków będących poza krajem. Jego zadaniem jest również rozszerzanie problematyki emigracji pośród społeczeństwa. Towarzystwo organizuje również Dzień Modlitw za całą emigrację, a także czuwanie pod obrazem Czarnej Madonny w Częstochowie. W czuwaniu biorą udział wszyscy chrystusowcy również siostry zakonne oraz ludność świecka. Na modlitwy przychodzą szczególnie Ci, których krewni obecnie są za granicą. Towarzystwo działając poza granicami Polski oprócz poczynań duszpasterskich, w swych pracach nacisk kładą na pielęgnowanie ducha patriotyzmu, a także życia społecznego zajmując się rozszerzaniem wiadomości i tradycji polskiej kultury. Szczególne trudne zadanie mają księża pracując na wschodzie, gdzie bieda i długo trwający komunizm zebrał spore żniwo. Obecnie dokonuje się tam na nowo budowa życia katolickiego poddawanego represjom przez szereg długich lat.

Działalność Towarzystwa opiera się generalnie na życiu według Ewangelii. To pierwsze zgromadzenie w Kościele, które za główny charyzmat obrało sobie szczególną troskę o emigrantów, którzy z różnych powodów musieli opuścić Polskę.