Komunikacja:

a) społeczna – proces porozumiewania się i przekazywania informacji pomiędzy jednostkami, grupami.

b) interpersonalna – najniższy poziom komunikowania społecznego; wymiana informacji pomiędzy 2 jednostkami.

  1. Poziomy komunikowania się:

    - interpersonalne,

    - grupowe,

    - międzygrupowe,

    - instytucjonalne,

    - publiczne (wystąpienia),

    - masowe (np. telewizja).

  2. Przebieg procesu komunikacji:

    - nadawca – nadaje komunikat,

    - kodowanie – przekształcanie komunikatu na symboliczną postac,

    - kanał przekazu – droga przekazu (np. ustna)

    - dekodowanie – przełożenie komunikatu na zrozumiałą formę,

    - odbiorca – odbiera komunikat,

    - sprzężenie zwrotne – informacja o potwierdzeniu i zrozumieniu komunikatu.

  3. Rodzaje komunikacji:

    - werbalna – słowna (ustna i pisemna),

    - niewerbalna – mowa ciała (postawa ciała, mimika, gesty, dotyk, wyglad zewnętrzny).

  4. Parajęzyk – dźwiękowe składniki wypowiedzi mające znaczenie niezależne od treści; westchnienia, śmiechy, siła głosu i tempo wypowiedzi.

  5. Bariery komunikacyjne:

    a) czynniki zewnętrzne – hałas, upał, zmęczenie, odmienne języki czy slangi, silne emocje, sprzecznośc komunikatów werbalnych i niewerbalnych,

    b) wina odbiorcy i nadawcy – różnice światopoglądowe, zbyt dużo informacji, brak współpracy → uprzedzenia.

  6. Zasady skutecznej komunikacji:

    - posługiwanie się językiem zrozumiałym dla odbiorcy,

    - jasnośc i rzeczowośc wypowiedzi,

    - okazywanie empatii,

    - aktywne słuchanie – szacunek dla rozmówcy, nie pouczamy rozmówcy,

    - spójnośc przekazu werbalnego i niewerbalnego.

  7. Empatia – zdolnośc wczuwania się w sytuację drugiej osoby i próba zrozumienia jej problemów.