komunikacja literacka

funkcjonowanie dzieła literackiego jako komunikatu; całość relacji, jakie zachodzą pomiędzy nadawcą a odbiorcą za pośrednictwem utworu literackiego.

Tekst literacki jest komunikatem, posługuje się określonym kodem (systemem znaków literackich: środków językowych, sposobów kształtowania świata przedstawionego, postaci bohaterów, konwencji gatunkowych itp.) i poprzez odwołanie się do pewnego kontekstu dociera do odbiorcy. Warunkiem porozumienia jest przynajmniej częściowa wspólność kodu nadawcy i odbiorcy. W ramach badań nad komunikacją literacką zwraca się uwagę na społeczne warunki odbioru dzieła, zajmuje się czytelnictwem, sposobami czytania, sytuacją odbioru. W kategoriach komunikacji literackiej ujmowane są również wielopoziomowe relacje wewnątrztekstowe (bohater mówiący - bohater słuchający). Relacje zewnątrztekstowe przebiegają na poziomie: autor osoba konkretna - czytelnik konkretny; autor podmiot - odbiorca idealny; autor - czytelnik zbiorowy itd. Materiału do badań nad komunikacją literacką dostarczają przede wszystkim wypowiedzi naukowe i krytyczne. Wszelkie procesy komunikacji literackiej przebiegają w scenerii określonego życia literackiego i są przez nie warunkowane. Charakter tych procesów zależy od obiegu literatury, od istnienia grupy ekspertów, kształtujących standardy kompetencji literackiej, od form upowszechniania kultury i sposobów krążenia utworów wśród publiczności.