Józef Hofmann urodził się 20 stycznia 1876 roku w Krakowie. Znamy go z twórczości pianistycznej, pedagogicznej i kompozytorskiej. Był również wynalazcą. Jego ojcem był Kazimierz Hofmann, znany kompozytor, pianista oraz dyrygent, zaś matką - Matylda Pindelska. Zarówno matka jak i Honorata Majeranowska oraz Józefa Hofman-Rapacka (ciotki Józefa Hofmanna) były śpiewaczkami. Gdy miał trzy lata rozpoczął grę na fortepianie przejawiając niezwykły muzyczny talent. Czynił olbrzymie postępy w grze na instrumencie, do czego przyczyniła się opieka pedagogiczna ojca oraz niezwykły artystyczny klimat panujący w domu Hofmanna. Jako ośmiolatek wystąpił na koncercie w Warszawie wykonując Koncert d-moll W.A. Mozarta. Koncert odbył się pod batutą ojca, a młody pianista został przyjęty bardzo entuzjastycznie. Dwa lata później odbywa swoje pierwsze tournee po Europie, koncertując w Czechach, Danii, Niemczech, Szwecji, Holandii, Francji oraz Anglii. W 1887 roku wyjeżdża do Stanów Zjednoczonych, gdzie 29 listopada koncertuje
z ogromnym powodzeniem w prestiżowym Metropolitan Opera House. Po tym udanym amerykańskim debiucie dostaje angaż na kilkadziesiąt koncertów. W ciągu dziesięciu tygodni, dał 52 koncerty, co spowodowało olbrzymie zmęczenie i osłabienie u młodego 11-letniego chłopca. Dlatego też amerykańska organizacja New York Society for the Prevention of Cruelty to Children złożyła wniosek o przerwanie trasy koncertowej mimo olbrzymiej popularności, jaką zaczął zdobywać młody pianista. W tym czasie Alfred Corning Clark funduje chłopcu stypendium z zastrzeżeniem, że ma występować dopiero wtedy gdy ukończy 18 lat. Stypendium pozwala Hofmannowi w latach 1888-1894 zacząć studia muzyczne w Berlinie, gdzie zdobywa edukację u takich muzyków jak: Maurycy Moszkowski, Heinrich Urban, Eugen d'Albert. W końcu w okresie od 1892-94 pobiera nauki u Antoniego Rubinsteina . W 1894 uczestniczy z powodzeniem w konkursie im. A. Rubinsteina
w Hamburgu zdobywając I miejsce. Hofmann wykonał wtedy Koncert d-moll op.70 Antoniego Rubinsteina. Był to olbrzymi sukces, który otworzył mu drzwi do wielkiej międzynarodowej kariery. Odtąd Hofmann koncertuje po Europie wzbudzając ogólny entuzjazm. Szczególnie gorąco witany był w Petersburgu. Oprócz występów po Europie często wyjeżdża do Stanów Zjednoczonych, które stał się prawie jego drugim domem. W 1926 Hofmann otrzymuje amerykańskie obywatelstwo, zaś w latach 1926-1938 pełni funkcję dyrektora muzycznej uczelni Curtis Institute of Music w Filadelfii. 28 listopada 1937 roku, w 50 rocznicę jego amerykańskiego debiutu Hofmann daje koncert w Metropolitan Opera House. 19 stycznia 1946 zakańcza swoją karierę pianistyczną żegnając się ze słuchaczami w Carnegie Hall. Umiera w Los Angeles 16 lutego 1957 roku. Był dwukrotnie żonaty (Maria Eustis, Betty Short) oraz miał córkę i trzech synów.
Kariera pianisty
Józef Hofmann wyznawał zasadę, że do podstaw dobrego wykonania utworu należy dobre przestudiowanie zapisu nutowego. Jego gra odznaczała się doskonałą perfekcją, oraz precyzją. Pianista dbał, aby wszystko zostało wykonane tak jak jest zapisane w nutach. Prezentował inny styl pianistyczny w porównaniu do tych muzyków, którzy niejednokrotnie zbyt powierzchownie wykonywali kompozycje. Posiadał olbrzymi talent pianistyczny, doskonałą pamięć i olbrzymią wyobraźnię muzyczną, co przyczyniło się do tego, iż jego interpretacje zyskały olbrzymi podziw u słuchaczy i krytyki muzycznej.
Pedagog
,,Wierzę w edukację muzyczną. To jest wielka, potężna siła" - powiedział kiedyś Józef Hofmann. Swoją pracę z młodzieżą rozpoczął w 1924 roku jako nauczyciel w klasie fortepianu w Curtis Institut of Music w Filadelfii. W okresie 1926-1938 był dyrektorem tej uczelni. Do jego uczniów należeli m.in.: Shura Cherkassky. Grono pedagogiczne stanowili m.in : Efrem Zimbalist - skrzypek, Fritz Reiner - dyrygent, Marcelina Sembrich-Kochańska - śpiewaczka, Leopold Auer - skrzypek. Był twórcą wielu artykułów dotyczących gry fortepianowej, które zostały wydane w postaci książek: Piano Playing i Piano Questions Answered.
Kompozytor
Hofmann pisał swoje utwory już jako dziecko. W 1886 wychodzi drukiem Romans jako dodatek nutowy do czasopisma Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne. W późniejszych latach komponuje głównie dla potrzeb własnej kariery pianistycznej. Jego kompozycje prezentują stylistykę muzyczną XIX wieku. Jednak jego salonowe utwory nie miały tej siły i popularności jak na przykład kompozycje Paderewskiego czy Rachmaninowa. Prawdopodobnie publikował również pod pseudonimem, Michael Dvorsky. 2 stycznia 1924 roku odbywa się koncert, na który składają się jego własne utwory: II Koncert fortepianowy, Chromaticon, poemat symfoniczny The Haunted Castle oraz kilka utworów solowych.
Wynalazca
Józef Hofmann przejawiał niezwykłe i niespotykane u artystów zainteresowania techniczne. Jego analityczny umysł oraz pasja majsterkowicza pozwoliły opatentować mu 70 wynalazków tj.: wycieraczki do szyb samochodowych, resory samochodowe, spinacze biurowe.
