Strategia modyfikacji produktu

Po pojawieniu się produktu na rynku stosuje się modyfikację- ma ona miejsce w dwóch cyklach życia produktu.  Najczęściej stosowana jest  w końcu fazy dojrzałości, czasem na początku fazy schyłku. Dzięki modyfikacji poszerza (wydłuża) się faza dojrzałości i gwarantowane są dalsze zyski.

Aby zwiększyć sprzedaż produktu, można wprowadzić strategie mające na celu modyfikacje cech produktu. Formy modyfikacji:

Po1) Strategia poprawy jakości

Strategia ta ma na celu zwiększenie wartości funkcjonalnej produktu: jego trwałości, niezawodności, szybkości, smaku. 

  Powyższa strategia przynosi oczekiwane korzyści jeśli rzeczywiście idzie za nią odczuwalna dla konsumenta zmiana, a zatem konsumenci są skłonni zapłacić za wyższą jakość wyższą cenę.

Po2) Strategia doskonalenia cech

Ma ona na celu dodanie nowych atrybutów (wielkość, waga, materiały, dodatki, akcesoria) zwiększających uniwersalność, bezpieczeństwo lub wygodę stosowania produktu. Np. zwiększenie mocy ręcznych kosiarek do trawy zwiększyło szybkość i łatwość ścinania trawy.

  Jeżeli producent będzie trafnie dobierał nowe cechy jego image stanie się rozpoznawalny na rynku jako nowoczesny, postępowy. Dzięki temu może zyskać lojalność klientów. Łatwość naśladowania przez konkurencję i często wysokie koszty innowacyjności mogą jednak sprawić, że doskonalenie produktu może stać się nieopłacalne.

Po3) Strategia poprawy stylu

Ma na celu zwiększenie estetyki produktu. Strategia ta polega na wprowadzaniu nowych cech produktu, odróżniając go od towaru konkurencji pod względem stylu.  Najczęściej strategia ta przejawia się w zmianie wyglądu opakowania, kształtu produktu lub koloru. Korzyścią z tej strategii jest to, że może ona nadać rynkowi unikatowy charakter i zapewnić lojalność odbiorców. Wszystkie te działania są ryzykowne, ponieważ nie wiemy czy klientom spodoba się nowe rozwiązanie.  

Przykład :

Nokia jest jednym z największych światowych producentów telefonów komórkowych, przewodowych i bezprzewodowych sieci telekomunikacyjnych. Pierwszym telefonem przenośnym Nokii  był  wprowadzony na rynek w 1984 roku aparat Mobira Talkman, który mimo wagi 5 kg okazał się sukcesem na rynku skandynawskim. W 1987 roku Nokia wprowadziła już zmodyfikowany telefon przenośny Mobira Cityman, ważący 800 g. Przeznaczony dla młodych ludzi aktywnych zawodowo, stanowił symbol ich statusu. W latach 90. wzrastała tendencja do zmniejszania rozmiarów telefonów komórkowych.

W Nokii wielką wagę przywiązuje się do ich użyteczności i estetyki. Projektanci wiedzą, że aparaty muszą być nie tylko funkcjonalne, ale także powinny spełniać indywidualne wymagania właścicieli. Marka telefonów przenośnych Nokia szybko stała się symbolem stylu użytkownika, a także prostoty i łatwości obsługi. W ciągu kilkunastu lat, w firmie opracowywano jakościowe standardy obsługi telefonów komórkowych, takich jak duże graficzne wyświetlacze, wskaźniki stanu baterii i jakości sygnału, kolorowe obudowy oraz różne tony sygnału powiadamiającego o rozmowie. W 1994r. Nokia wprowadziła model 2100 wyposażony w Nokia Tune. W 1997r. firma  wprowadziła model 6110 wyposażony w klasyczną grę na telefon komórkowy – Snake, a już  W 1999r. Nokia 7110 obsługiwała technologię WAP.

 Firma cały czas modyfikuje swoje telefony poprzez dodawanie lub zmienianie różnych funkcji. Dzisiaj możemy korzystać z urządzeń mobilnych do poczty elektronicznej, Internetu i pobierania muzyki,  wbudowanego w telefonie mp3, aparatu fotograficznego, kamery, czy radia.  Zadziwiający jest  sam wygląd produktu…. Nie spotkamy się już z czarnymi cegłami z antenka u góry, tylko z kolorowym, pięknym telefonem o zgrabnej i cienkiej budowie.