W II połowie roku 1989 panowała hiperinflacja, około 24% wydatkowania pokrywało się z dochodami, pierwszorzędnymi okazało się ustabilizowanie gospodarki, a konkretnie ponowna stabilizacja rynkowa, wzmocnienie waluty, zastopowanie inflacji oraz system owe przemiany działania gospodarki; celem władz rządowych ustanowionych po wyborach w roku 89, wg. Planu Balcerowicza, było zorganizowanie systemu rynkowego działającego na podobnych zasadach, co systemy funkcjonujące w państwach dobrze uprzemysłowionych i rozwiniętych; plan gospodarczy wprowadzony w chwili startu zmiany systemu społeczno-gospodarczego; występowały dwa sposoby działania, mianowicie: równowaga gospodarcza oraz zmiana schematu systemu działania gospodarki, w skład którego wchodziły polepszenie rynku i zmiana zakładów państwowych na prywatne.

Regulacja równowagi gospodarczej potrzebowała wprowadzenia:

  1. Systemu polityki budżetowej pod większym rygorem działania,
  2. Dochodowej polityki deflacyjnej, której podstawą było narzucenie podatku w kierunku podnoszenia dochodów wyżej niż przewiduje określony stan,
  3. Liberalizacji procesu warunkowania cen
  4. Politycznie realnych progów procentowych i nowelizacji granicznych profili kredytowych,
  5. Wewnętrzny system wymiany krajowej waluty i zrównoważenie kursu dolara,

Działania jakie zostały podjęte to:

  1. odstąpienie od administracyjnego podziału towarowego
  2. nowe warunki kredytowania pomiędzy Narodowym Bankiem Polskim, a władzami rządu,
  3. plan liberalizacji handlowego systemu międzynarodowego,
  4. rozpoczęcie planu niwelacji stanu monopolowego całej gospodarki,
  5. rozpoczęcie systemu prywatyzacyjnego w segmencie państwowym,
  6. wdrożenie elementarne na rynek kapitałowy,
  7. zmiany funkcjonowania systemu opodatkowania.

Do zalet możemy zaliczyć:

  1. ograniczenie hiperinflacji w drastyczny sposób, który przyjął miano terapii "szokowej",
  2. ustabilizowanie obszaru zasobów konsumenckich, zaopatrzenia i inwestycyjnych,
  3. wdrożona wymiana wewnętrzna,
  4. dynamicznie rozwijający się segment prywatny,
  5. przyrost obrotowy w kwestii handlu międzynarodowego,
  6. poprawiona efektywność gospodarcza, będąca wynikiem wprowadzenia elementów do produkcji przedsiębiorstwa,

Minusami natomiast są:

  1. zmniejszony próg wartości Produktu Krajowego Brutto i obniżenie produkcyjne przemysłu,
  2. grupowa redukcja zatrudnienia,
  3. obniżenie realnego średniego dochodu, a także występowanie dużych terenów w stanie ubóstwa,
  4. upadek rynku budownictwa mieszkalnego,
  5. występowanie zjawisk patologicznych, takich jak: wprowadzanie produktów bez zezwolenia oraz zjawisko korupcji

Przeobrażenia własnościowe, czyli: nagły wzrost wielu nowych podmiotów gospodarczych i realizowane przez władze kroki mające na celu kompletną zmianę budowy stosunków oraz struktur użyteczności własnej, ogólnie zwanej jako prywatyzacja; oddolna prywatyzacja założycielska - jest to zakładanie i rozbudowa świeżo istniejących zakładów o charakterze prywatnym.

Mała prywatyzacja - niewielkie przedmioty usług i handlu odstępowane w ramach dzierżawy.

Prywatyzacja kapitałowa - przeobrażanie zakładów w 1 osobie spółki państwowe, po czym akcje tej spółki są emitowane i sprzedawane ludziom prywatnym lub jednostką prawnym. Prywatyzacja ta jest używana względem większych firm posiadających odpowiednio dużą aktywność zasobów finansowych.

Prywatyzacja likwidacyjna - podstawowy sposób przeprowadzania tego procesu w Polsce. Jest to kasacja zakładu, aby możliwa była jego sprzedaż całościowo lub częściowo, wprowadzenie niniejszego mienia na rzecz spółki bądź odstąpienie tego mienia w procesie przetargowym, za pośrednictwem którego kupna może dokonać osoba fizyczna, jak również prawna. Ta ostatnia metoda jest najczęściej stosowanym sposobem w procesie likwidacyjnym.

Prywatyzacja bezpośrednia - wprowadzona w 1997 r., która obejmowała przedsiębiorstwa i zakłady nie charakteryzujące się dobrą kondycją ekonomiczną, w rezultacie czego ulegały one rzeczywistej kasacji, a ich zasoby szły do wyprzedaży.

Prywatyzacja zakładów będących własnością państwa do chwili obecnej przebiegała powolnie. Znacznie wolniejszym tempem przebiegała reprywatyzacja, czyli zwracanie pozostałych zasobów właścicielom, za kadencji których dane przedsiębiorstwo upadło. Kasacja monopolu ubezpieczeń państwowych była wynikiem przeprowadzonej prywatyzacji tego segmentu.

Prywatyzacja segmentu bankowości - jej celem było powiększenie efektów związanych z działaniem całości systemu oraz ukształtowania się jednostek bankowych stanowiących konkurencję.

Ograniczenia wprowadzone w procesie prywatyzacji to:

  1. niedobór środków kapitału społeczności krajowej oraz zakładów prywatnych,
  2. braki wyraźnych pomysłów i brak zdecydowania następnych regulacji odnośnie prywatyzowania ogromnych przedsiębiorstw własności państwowej,
  3. Elementy wynikające z charakteru prawa, takie jak: brak stabilizacji reprywatyzacyjnej w kwestii majątkowej, brakująca przejrzystość odnosząca się do zakresu praw własnościowych gruntów oraz nieruchomości, niedopełnianie idei prawno-finansowych mających związek z finansowaniem wykupu akcji, itd.,
  4. Wpływ stanu społecznego na przeobrażenia w kwestii własnościowych, w związku z czym nie były one w pełni akceptowane.