Bohaterami dramatu są: Eugenia, Eugeniusz, Eleonora i Stomil oraz ich syn Artur, kuzynka Artura Alicja oraz kochanek Eleonory o imieniu Edek, który w domu jest częstym gościem.
Akt I
Akcja toczy się w kameralnym wnętrzu. Jest to pokój pełen bibelotów i starych przedmiotów rozrzuconych po kątach. Wszędzie panuje ogólny bałagan. Eugenia, Edek oraz Eugeniusz z przejęciem grają w karty. Niespodziewanie do domu wraca Artur. Jest wyraźnie zdegustowany zachowaniem babci i Edka. Za niestosowne zachowanie wymierza im kary. Nie kryje on również antypatii, jaka darzy Edka. W towarzystwie zjawia się również Stomil, który porusza temat konwencji panujących w świecie. Wyraźnie zarysowuje się tu konflikt pokoleń między nowoczesnymi rodzicami, a Arturem preferującym ład i tradycję. Przyszłość artysty, jaką oferują mu rodzice odrzuca on na rzecz medycyny. W tym samym czasie Stomil urządza popisy teatralne i budzi się Ala, śpiąca na stosie materii. Pseudo reżyser teatralny porusza pacynkami Adama i Ewy, po czym słychać huk i nastaje ciemność. Tym samym zrealizowano cel naczelny, jakim było zaskoczenie publiczności. Wujek pokłada w Arturze nadzieję przywrócenia dawnej harmonii i daje mu to do zrozumienia. W ostatniej scenie bierze udział tylko Artur i Ala.
Akt II
Akcja drugiego aktu dzieje się w nocy. Artura odwiedza Eugeniusz i opowiada mu o codziennych zajęciach domowników. Następnie Artur spotyka się z Alą i stara się uświadomić ją, jakie korzyści przyniosło by jej przywrócenie dawnego porządku i oświadcza się jej. Chce poprzez tradycyjny ślub przywrócić miniony ład. Ważne jest dla bohatera, by narzeczona wszystko robiła z pełną świadomością. Artur demaskuje także przed ojcem romans jego żony z Edkiem. Choć początkowo Stomil nie dowierza, w końcu w napadzie złości udaje się z rewolwerem wchodzi do żony, by przyłapać ją na gorącym uczynku. Tymczasem całe towarzystwo w pokoju matki zabawia się grą w karty. Zdenerwowany Artura terroryzuje cała rodzinę rewolwerem. Czyni z rodziny zakładników, a strażnikiem czyni Eugeniusza. Do pokoju przybywa Alicja i pod drobnym naciskiem potwierdza chęć zamążpójścia. Babcia, choć z wyraźną niechęcią, udziela młodym błogosławieństwa.
Akt III
W tym akcie miejsce akcji jest już czyste i schludne. Cała rodzina w odświętnych strojach pozuje do zdjęcia. Edek wczuwa się w rolę lokaja. Alicja w sukni ślubnej czeka na męża, załatwiającego formalności i podejmuje z Eleonorą temat żelaznych zasad. Po pewnym czasie zjawia się Artur i nieoczekiwanie przeprasza gości za popełnioną pomyłkę. Dochodzi do wniosku, że to idea a nie forma może uratować świat. Skłania także wszystkich do szukania jej. Rodzinne rozmowy przerywa Eugenia, która informuje wszystkich o swojej nadchodzącej śmierci. Rodzinę martwi ta wiadomość. Jedynie Artur znajduje w tym fakcie satysfakcję. Stanowi ona bowiem dla niego doskonałą metodę wcielenia w życie swoich zasad. Tymczasem babcia umiera na prawdę. Artur sprawdza, czy Edek posiada siły na popełnienie zabójstwa. Stomil wytyka żonie zdradę, a Artur wygłasza wywód, w którym wywyższa się i demonstruje rodzinie swoją władze nad resztą domowników. Pierwszą ofiarę widzi w Eugeniuszu, ale wyznanie Ali o romansie z Edkiem zmienia postać rzeczy. Artur w akcie desperacji chce zabić Edka. Niestety sam staje się jego ofiarą. Przed śmiercią wyjawia Ali swoje uczucia. Rodzina chce raz na zawsze pozbyć się Edka. Wtedy budzą się w nim uśpione instynkty. Przemoc fizyczna daje mu siłę i poczucie przewagi. Rozkazuje Eugeniuszowi, by zdjął mu buty, przywdziewa marynarkę Artura i zaczyna razem z Eugeniuszem poruszać się w rytm tanga La Cumparsita.
