Badacze literatury zwracali uwagę na etyczny wymiar poezji Herberta, mający korzenie w odpowiednio uformowanym kształcie słowa. " Język Herberta, jeśli jest więc z natury oszczędny, to nie liryczny, ale częściej etyczny. Nie publicystyczny, ale filozoficzny. Nie egzotyczny, ale uniwersalny. Zwrócony ku sensom ogólnym już na etapie kreacji, w metaforze, w puencie. Wiersz Herberta jest też z reguły krótki przy sporej zawartości treściowej, skondensowany. Układ graficzny podkreśla układ treściowy" (por. A. Kaliszewski, "Gry pana Cogito", Kraków, s. 31. Wiersze Herberta podejmują zarazem sprawy naszej epoki, zwracają uwagę na wspólnotę doświadczeń. Jest to poezja erudycyjna, moralistyczna, prowokująca do myślenia. Dorobek poetycki mocno zakorzeniony w kulturze, niosący przesłanie dla ludzi pełnych wątpliwości. Kojarzono jego dorobek również z liryką Miłosza. Poezje Herberta umieszcza się w dwóch nurtach liryki współczesnej: moralistycznym (ze względu na przesłanie etyczne) i klasycyzującym ( ze względu na inspiracje kulturą europejska, mitem, "Biblią", historią starożytną). Zawsze poezja ta jest po stronie Marsjasza przeciw Apollinowi.
Duże znaczenie w twórczości Herberta maja teksty poddające reinterpretacji znane mity, polegają na przyswojeniu uproszczonych figur ludzkich i pewnych symboli. Apollo to nie tylko wielki artysta, ale także bóg- oprawca, niezdolny do uznania wielkości innego twórcy. Herbert opisuje współczesną rzeczywistość, odwołując się do przeszłości, zawartej w mitach i literaturze. Sam twórca bronił się przed określaniem go "poeta kultury", a jego dzieła "poezja intelektualną". Poeta analizuje miejsce człowieka w świecie odnosi się do narodu i ojczyzny. Tak komponuje swoje wiersze, aby odbiorca przechodził z autorem wewnętrznym całą drogę poszukiwania lub zawierania ostatecznego sądu. Poeta mówi: "chciałbym, aby w moich wierszach słowa były przejrzyste. To znaczy, żeby nie zatrzymywały uwagi czytelnika (..), ale w sposób możliwie czysty ukazywały rzeczywistość". W bogatym dorobku poetyckim można znaleźć pewne "chwyty literackie". Odwołuje się do różnych aluzji kulturowych. Chętnie posługuje się ironią. Poza wierszami poeta upodobał sobie prozę poetycka. Podobne motywy można odnaleźć w eseistyce Herberta. Jest też laureatem nagród o charakterze międzynarodowym, tłumaczony i czytany za granicą.
