Wiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego pod tytułem "Pslam 4" jest zbudowany z dominantą, jest t o dominanta gatunkowa. Już pierwszy rzut oka na wiersz, czyli przeczytanie tytułu może ukierunkować dalsze odczytanie wiersza, właśnie jako utworu, należącego do gatunku psalmów. Psalm jest gatunkiem wywodzącym się już z Pisma Świętego. Jest utworem którego głównym celem jest chwalenie Boga. Podmiot liryczny wypowiada się w pierwszej osobie. W swej wypowiedzi chwali Boga i sławi jego wielkość, jednak w psalmie jest także miejsce na to, aby umieścić w nim prośby i błagania ludzi. To właśnie błagania i prośby są elementem dominującym w "Psalmie" Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Ponieważ utwór jest psalmem więc właśnie owe błagania stanowią także element najważniejszy w wierszu.

Wiersz zaczyna się apostrofą "....Boże mój...". W dalszej części wiersza poeta zwraca się do Boga przy użyciu czasowników często w trybie rozkazującym, na przykład "ześlij", "wytłumacz" czy "strąć". Jak już było wspomniane powyżej psalm to gatunek, w którym podmiot liryczny wypowiada się w pierwszej osobie, jest więc wierszem należącym do liryki bezpośredniej. Psalm nie tylko jest litanią próśb i zachwytów ale także osobistym spotkaniem z Bogiem. W wierszu Baczyńskiego możemy także podejrzewać, iż wypowiadający się w utworze podmiot liryczny możemy utożsamiać z autorem.

Tym samym poeta wypowiada się nie tylko jako pojedyncze "ja " liryczne, ale jego głos jest wspólnym głosem pokolenia "kolumbów" czyli głosem młodych ludzi, którym wojna przerwała normalne życie. Skazała ich na wejście w dorosłość polegającą na podjęciu trudów walki. Wielu z młodych ludzi zginęło, wielu cierpiało właśnie przez trwającą wojnę, powstanie. Dlatego też wiersz Baczyńskiego zawiera w sobie pełne żalu i cierpienia prośby i pytania skierowane do Boga, pytania o to jaki sens ma trwająca wojna i dlaczego człowiek zadaje tyle cierpienia innym. Nurtujące go pytania nie odnajdują jednak swej odpowiedzi. Bóg odsłonił człowiekowi wiele tajemnic świata tej jednak nie chce zdradzić. "Psalm" przypomina wiersz pod tytułem 'Dies irae" napisany przez Jana Kasprowicza. Wiersz ten należał do gatunku hymnu. Kasprowicz także pytał o to, jaki jest sens cierpień i trudów jakich doznają udzie na ziemi, i taj jak bohater nie otrzymał od Boga odpowiedzi. Baczyński nie buntuje się przeciw boskim wyrokom. Jest pełen żalu i smutku, jednak nie widać w jego wypowiedzi gniewu, nie występuje przeciw Bogu. Nawet jeśli nie rozumie tego, co dzieje się na świecie znajduje w sobie siłę aby zaufać Bogu i uwierzyć iż wszystko co się wydarza jest zamierzone i ma swój cel, ład i porządek. Nim jednak do tego dojdzie widać wyraźne załamanie w wierszu, które odzwierciedla także zwątpienie i żal podmiotu lirycznego. Wiersz pisany jest strofami, które mają po cztery wersy. Fragment jest jednak jest pisany strofami sześciowersowymi, co wprowadza pewną dysharmonię w wierszu. To właśnie w tym fragmencie zawarte jest zwątpienie, pytania o sens cierpień i wojny, która sprawia iż ludzie gotowi są do nieludzkich zachowań. Dopiero po tym "rozwichrzonym fragmencie" układ wiersza znów wraca do poprzedniego. Znów powraca ukojnie i w miejsce gniewu wkracza żal.

Bunt przeciw Bogu jest ważny elementem postawy Konrada, bohatera "Dziadów". Na początku poznajemy bohatera jako romantycznego kochanka. Mężczyznę cierpiącego z powodu swej niespełniony ej miłości. Romantyczny kochanek postanawia popełnić samobójstwo, jednak w dziwny sposób nie gnie ale ramienia się właśnie w Konrada. Konrad to także romantyczny bohater jednak nie jest już cierpiącym kochankiem, cały swój wysiłek kieruje w stronę ojczyzny. Chce jej pomóc i ubolewa nad utratą wolności. Nie rozumie dlaczego ludzi spotyka tak wiele cierpień dlatego buntuje się przeciw Bogu. Zarzuca mu nieczułość i brak miłosierdzia. Posuwa się nawet do bluźnierstwa, oskarżając Boga, iż jest tylko mądrością a nie miłością. Chce aby Bóg dał mu władzę, żąda "rzędu dusz" czyli nieograniczonej władzy nad ludźmi. Wierzy bowiem, iż będzie mógł im pomóc. Wierzy, że dzięki swej sile i indywidualizmowi uda mu się poprawić los ludzkości i przyczynić do poprawy losów kraju. Jednak poprzez swą pychę niweczy szansę na oską odpowiedź. Bóg nie tylko nie odpowiada bohaterowi ale także zsyła wizję dalszych losów kraju komu innemu. Dana jest ona księdzu Piotrowi, który był człowiekiem pokornym. Konrad zaś Czy dominanta tekstu lirycznego jest decydująca dla odczytania utworu? Zaślepiony swą pychą Konrad nie zdobywa się na pokorę. Nie umie pogodzić się z boskim wyrokiem.

"Psalm 4" Krzysztofa Kamila Bczyńskiego niesie w sobie liczne odwołania do biblijnego gatunku. Tak jak w biblii jest on apostrofą do Boga, i prośbą do Niego skierowaną. Jak ukazuje odwołanie do "Dziadów" Adama Mickiewicza i "Hymnu" Jana Kasprowicza , wiersz można umieścić w szerszym kontekście, wśród innych utworów, które także odwołują się do biblijnego gatunku opartego dialogu z Bogiem.