Tematem "Psalmu 91" jest dobroć Boga, który nieustannie opiekuje się człowiekiem. Podmiot liryczny ukazany jest jako nauczyciel, kaznodzieja. Psalm rozpoczyna stwierdzenie o opiece Boga nad tymi, którzy powierzą mu swój los. Należy tylko zaufać Stwórcy, a wtedy możemy być pewni Jego opieki. Bóg został ukazany jako kochający opiekun, ojciec. Następna część psalmu to przykłady zagrożeń czyhających na człowieka, przed którymi uchroni go opieka Boska. Są to: choroby, pułapki, nieszczęścia, problemy. Człowiek bogobojny może czuć się bezpiecznie, bo Bóg w swojej dobroci ześle mu anioły, które będą się nim opiekować, zawsze udzieli mu pomocy i dożyje późnej starości.
"Psalm 91" Jana Kochanowskiego jest wierszem stychicznym. Występują rymy parzyste, gramatyczne, dokładne, żeńskie, zewnętrzne. W wierszu wersy składają się z 11 sylab. Średniówka występuje po 5 sylabie.
Środki stylistyczne:
- archaizmy ("ulężysz", "szedziwych")
- apostrofa ("Słuchaj co mówi Pan")
- przerzutnia ("Kto się w opieką odda Panu swemu
A całem prawie sercem ufa Jemu,")
- wykrzyknienie ("i mej życzliwości!")
- anafora ("Stąd (…)
Stąd (…)")
- alegoria ("lew")
- epitety ("dzień biały", "miecz nieuchronny")
- onomatopeja ("strzały")
