Uważam, że o wartości dzieła literackiego decyduje przede wszystkim dobry temat. Pomysł na dzieło musi być interesujący, aby książka zyskała sobie wiernych czytelników. Czytanie nieciekawych książek to według mnie marnowanie czasu.

Ważny jest oczywiście także język, w jakim napisano określony utwór. Musi przede wszystkim być piękny w miarę prosty, żeby zachęcać do dalszego czytania. Zdarzają się powieści napisane w sposób tak przystępny i przyjemny, że czytanie jest bardzo miłe i bardzo ciężko się oderwać. Do takich książek zaliczyłabym z pewnością "Zabić drozda" autorstwa Harper Lee.

Autor powinien przede wszystkim pamiętać, aby styl, w jakim tworzy pasował do określonej grupy czytelników, do tej, do której kierowany jest utwór. Innego sposobu formułowania myśli, opisu czy dialogu spodziewamy się w końcu w kryminale, a innego w dziele filozoficznym. To wszystko nie zmienia jednak faktu, że język to jedynie środek i tworzywo mające pomóc dotrzeć do czytelnika z określonym przesłaniem, a nie najważniejszy składnik dzieła. Choć wielu, na przykład nauczyciele, mogłoby się z moim poglądem nie zgodzić.

Ważne jest, żeby styl utworu był na tyle wyraźny, by zainteresować czytelnika, a jednocześnie nie przeszkadzać mu w odbiorze treści - fabuły czy przesłania utworu. Forma wypowiedzi powinna jedynie podkreślać a nie zastępować treść. Tutaj z kolei doskonałym przykładem jest kronikarski styl Roberta Gravesa widoczny w jego powieści "Ja, Klaudiusz".

Innym znakomitym przykładem książki, w którym treść jest świetnie podkreślana przez formę jest "Władca Pierścieni" Johna Ronalda Reuela Tolkiena. Świat fantastyczny oraz precyzyjnie cyzelowany język opisów i dialogów podkreśla będące tematem powieści dylematy moralne bohaterów. Wciągająca jest także fabuła, choć teoretycznie jest po prostu kolejną opowieścią o walce dobra ze złem toczącej się na polach bitew i w duszach ludzi. Pod płaszczykiem znakomitej opowieści ukrywają się istotne i uniwersalne zagadnienia filozofii i moralności. Stają się one odtąd dostępne dla każdego spośród rzeszy czytelników. Przecież każdy szuka w literaturze rozwiązań swoich własnych problemów.

Oprócz samej treści i pomysłu, ważne jest też przesłanie utworu. Istotny jest również sposób przekazania tego przesłania, wiążący się często z przebiegiem akcji. Jeśli zgadzamy się z przesłaniem dzieła, to zwykle się nam ono podoba. W innym przypadku przestaniemy czytać lub, jeśli to lektura obowiązkowa, "przemęczymy do końca". Jest też oczywiście możliwe, że wspaniały utwór literacki natchnie nas do zmiany poglądów.

Podsumowując, moim zdaniem wartościowe dzieło literatury to takie, które napisane jest przystępnie i interesująco na ciekawy temat. Powinno również zawierać jakieś przesłanie, lecz najważniejsza jest przyjemność czerpana z lektury.