Opisywany przeze mnie obraz pt. :Powrót syna marnotrawnego" wykonany został przez Rembrandta Hamensza von Rinja, żyjącego w latach 1606-1669 r. Dzieło to powstało w roku 1668 niedługo przed śmiercią artysty. Inspiracją do namalowania obrazu była biblijna przypowieść o "Synu marnotrawnym". Został on wykonany na płótnie, farbami olejnymi.
Na pierwszym planie, nieco z lewej strony dostrzegamy ojca ubranego w eleganckie, czerwone szaty, oraz klęczącego przed nim syna. Na twarzy rodzica maluje się spokój, zaduma i wzruszenie spowodowane powrotem potomka do domu. Syn z ulgą chowa głowę w ramionach ojca. Ma ogoloną głowę, co nie było typowe dla fryzur mężczyzn XVII wieku. Jego stopy są zniszczone, świadczy to o trudzie, jaki przeszedł. Wygląd jego stóp może również pokazać jak długą drogę musiał przebyć, aby dotrzeć do ojca. Ma na sobie dziurawe buty i podarte łachmany, świadczące o jego ubóstwie i dawnym życiu. Choć nie widzimy wyrazu twarzy młodego mężczyzny, możemy przypuszczać, iż odczuwa on skruchę i żal za grzechy.
Na drugim planie widoczne są sylwetki ludzi. Zgadywać możemy, że jedną z tych postaci może być drugi, starszy syn. Ma on założone ręce, oparte na lasce. Starszy brat przygląda się scenie przywitania jego brata przez ojca. Jego wyraz twarzy pokazuje zadumę, która może wynikać z niezrozumienia wybaczenia młodszemu bratu jego grzechów. Jednakże odbiera tę sytuację ze spokojem. Lokalizacji tej sceny możemy się tylko domyślić, gdyż obraz jest mroczny, tak jak gdyby zdarzyło się to po zachodzie słońca.
W tle obrazu możemy zauważyć kolejne dwie osoby. prawdopodobnie słudzy, przyglądający się zdarzeniu na pierwszym planie. Niewyraźnie rysują się także kontury kolumny oraz płaszczyzny ściany. Jedna z postaci siedzi z założonymi rękami. W lewym górnym rogu możemy dostrzec twarz kobiety przyglądającej sie wszystkiemu.
Moim zdaniem tytuł obrazu "Powrót syna marnotrawnego" w pełni oddaje sytuację na nim przedstawioną. Artysta doskonale przedstawił uczucia ojca oraz innych postaci. Za pomocą światła wyróżnił głównych bohaterów obrazu, dzięki czemu łatwiej nam go zinterpretować. Dzieło to bardzo mi się podoba.
