W wierszu Wisławy Szymborskiej pt. "Nic dwa razy" podmiot liryczny w trzech pierwszych zwrotkach mówi o tym, że nic dwa razy się nie zdarzy. Urodziliśmy się raz i raz umrzemy. Nigdy nie będzie takiej samej zimy, ani lata. Nie powtórzy się żaden dzień, ten sam pocałunek i ta sama noc. W następnych czterech strofach postać mówiąca wypowiada się w kilku osobach. Opisuje czasy, jak była zakochana. W szóstej zwrotce mówi, że każda zła chwila przeminie i nastąpią dobre czasy.
Wiersz ten jest wierszem stroficznym. Zbudowany jest z siedmiu zwrotek po cztery wersy. Pisany jest ośmiozgłoskowcem czyli jest to wiersz sylabiczny. Średniówka występuje po czwartej sylabie:
_ _ _ _ / _ _ _ _
_ _ _ _ / _ _ _ _
_ _ _ _ / _ _ _ _
_ _ _ _ / _ _ _ _
Występuje w nim wiele środków stylistycznych takich jak:
- aforyzm "Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy."
- anafora: "dwóch
dwóch"
- porównanie: "Wczoraj kiedy twoje imię ktoś wymówił przy mnie głośno, tak mi było, jakby
róża przez otwarte wpadła okno"
- animizacja: "…, jakby róża przez otwarte wpadła okno."
- pytania retoryczne: "Róża? Jak wygląda róża? Czy to kwiat? A może kamień?"
- epitety: "otwarte okno"
"zła godzina"
