Średniowiecze było okresem, w którym powstały specyficzne wzorce zachowania ludzkiego, charakteryzujące ową epokę, szczególnie cenione w tamtym czasie. Te idealne postawy to rycerz, władca i asceta.
Wzorowym przykładem rycerza z epoki średniowiecza byłby ktoś, dla kogo najważniejsze cele to umiłowanie własnej ojczyzny, miłość do swej wybranki i wiara w Stwórcę. Oprócz tego w pokonywaniu przeciwności losu i swymi wrogami powinien postępować godnie i honorowo. W odwadze i męstwie powinien dorównywać Jurandowi ze Spychowa. Dla takiego człowieka Bóg znajduje się na najważniejszym miejscu. Jest gotowy poświęcić życie dla swoich kompanów, ale także przyjaciół i bliskich. Powinien stanowić wzór godny naśladowania, autorytet, który budzi szacunek pomiędzy przyjaciółmi i postrach u wrogów. Ma obowiązek dbać o swe dobre imię. Powinien zachować wierność wobec ojczyzny i swojej wybranki, na wzór Zbyszka z Bogdańca, który ukochał swą Danusię. Będąc przykładem kulturalnego mężczyzny powinien respektować kodeks rycerski. Cechy , którymi powinien się odznaczać , to dobroć, litość, usłużność, wspaniałomyślność, honor, prawość, uczciwość, szczerość, lojalność. W życiu powinien kierować się hasłem "Bóg, Honor i Ojczyzna", co wymaga zatroszczenia się również o honor rywala. Nigdy się nie poddaje, walcząc do końca, zasługuje na to, żeby obdarzyć go zaufaniem.
Można by przyjąć, że współcześnie mogło by mieć miejsce istnienie rycerza. Ale w dzisiejszym świecie nie byłoby możliwe w pełni to , żeby ktoś zachowywał się, jak w czasach średniowiecza. Coraz częściej zdarza się, iż mężczyzna nie okazuje wierności swojej wybrance. Zamiast wcielać w życie szlachetne hasła, ludzie starają się skupić na osiągnięciu własnej przyjemności.
Współcześnie istnieje jednak podobny średniowiecznym regułom zbiór zasad, zwany savoir-vivre. Według niego powinniśmy zachowywać się kulturalnie na co dzień i od święta, okazywać szacunek starszym i kobietom, odpowiednio zachowywać się w czasie posiłków, dbać o czystość języka i tak wyrażania swoje myśli i uczucia, żeby nie ranić cudzych uczuć.
Według mnie, w dzisiejszych czaszach nie jest możliwa całkowita próba życia zgodnie z kodeksem honorowym rycerza. Ale można spróbować żyć tak, żeby swoimi czynami i postępowaniem zbliżać się do ideałów ze średniowiecza, będąc skromnym, jak asceta, sprawiedliwym niczym władca i dzielnym jak rycerz.
