Tristan to główna postać utworu zatytułowanego: "Dzieje Tristana i Izoldy". Został przedstawiony jako szlachetny rycerz, który dorastał na dworze króla Marka. Nie znał swoich prawdziwych rodziców: Riwalena i Blancheflor, ponieważ odeszli zanim mógł ich poznać. Jego życie więc od samego początku było naznaczone tragedią.
Zewnętrzna postura odpowiadała ówczesnemu wzorowi rycerza, który niczego się nie boi i staje zawsze do pojedynków. Wygląd młodego mężczyzny daje mu pełne prawo do sądzenia, iż podoba się płci pięknej, ale on wybiera tylko jedną kobietę i tej pozostaje wierny do końca.
Miłość do Izoldy postawiła pod znakiem zapytania najważniejszą wartość rycerską - wierność seniorowi i lojalność wobec niego. Zaczął rywalizować ze swoim panem o względy swojej ukochanej, jednak żony konkurenta, więc wszystko powinno być dla niego jasne. Honor zszedł na dalszy plan, a wszelki walory prawego męża stanęły pod znakiem zapytania. Był przy tym niezwykle waleczny i nie dawał się nikomu pokonać. Dbał też o swoją miłość - Izoldę Złotowłosą, dla niej gotów był pójść nawet na pewną śmierć, bo ona była dla niego życiem i nie było już niczego poza nią.
Tristan szaleje za Izoldą, szukając ciągle kontaktu duchowego i fizycznego. Nic nie jest dla niego ważne, oprócz jego miłości i ukochanej, której przychyliłby nieba, gdyby tylko mógł. Magia łączy tych dwoje i nie pozwala im się rozstać ani na chwilę. Stało się tak za sprawą tajemniczego napoju, który Brangien nieopatrznie zostawiła w takim miejscu, że Tristan i Izolda ugasili nim pragnienie. Jego przeznaczenia natomiast było zupełnie inne. Miała go wypić Izolda, ale nie Tristan, tylko król Marek, jej mąż.
Na pewno przypadek Tristana podkreśla wagę miłości w życiu każdego człowieka. Bezkompromisowo wybiera miłość i zaciekle o nią walczy, na przekór wszystkiemu i wszystkim. Jego uparte dążenie do zrealizowania miłości wskazuje nam drogę do powodzenia nie tylko w miłości, ale także i w innych rzeczach. Najważniejsza jest konsekwencja i nie uleganie beznadziei.
