"Kordian" Juliusza Słowackiego jest dramatem romantycznym.
Charakteryzuje się, synkretyzmem, czyli "połączeniem różnych gatunków literackich w jedną całość". Zawiera lirykę (list do Laury, monolog Kordiana na Mont Blanc). Elementy epickie (opowiadania Grzegorza, w scenie I).
Dramat romantyczny, zrywa z regułą trzech jedności:
- miejsca - Kordian podróżuje po Europie: zwiedza Anglię, Włochy, stoi na szczycie Mont Blanc, później przenosi się do Warszawy.
- czasu - następuje przeskok w czasie, w Przygotowaniu, czarownice i moce diabelskie spotykają się 31 grudnia 1799 roku, później jest rok 1829.
- akcji - występuje kilka wątków: miłosny, polityczny, fantastyczny, moralny.
Występują postacie fantastyczne i zjawiska nadprzyrodzone, elementy wizji wewnętrznych. W Dramacie "Kordian", występują czarownice, diabeł, Imaginacja i Strach, Kordian jest przeniesiony na chmurze, ze szczytu Mont Blanc do Warszawy.
Znajdujemy epizodyczność dzieła. Epizodem jest romans z Wiolettą, albo opowieści Grzegorza.
Kompozycja dzieła jest otwarta, sceny nie są ze sobą, ściśle połączone. Czytelnik nie wie jak główny bohater znalazł się w Europie, czy uratowano go przed egzekucją i czy żyje.
Występuje mieszanie scen zbiorowych z kameralnymi. Przykładem może być, koronacja Mikołaja I, na Placu Zamkowym, pośród ludzi, samotny monolog Kordiana na szczycie góry.
Mamy bohatera romantycznego. Kordian jest taka postacią: przeżył nieszczęśliwą miłość, zawiódł się na innych ludziach, ma zły kontakt z otoczeniem, jest niezrozumiały dla innych, szuka swojej drogi, żyje w świecie wewnętrznym, który przeplata się ze światem zewnętrznym. Szuka swojej drogi życiowej, Próbował popełnić samobójstwo.
Dramat charakteryzuje niesceniczność - utwór stwarza problemy związane, teatralną adaptacją dzieła. Trudność polega, na częstej zmianie dekoracji, związanej z wędrówką Kordiana. Przedstawieniem pojawiających się wizji fantastycznych, głównego bohatera.
